stixoi.info: Γυμνή Μπροστά Σου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Γυμνή Μπροστά Σου

Συγγνώμη.

ΓΥΜΝΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ
Μια νύχτα ήταν σαν τις άλλες.
Εσύ βρισκόσουν δίπλα μου, να φτιάχνεις με
τα δάχτυλα σου κύκλους στον αέρα.
Να μου σκαλίζεις τα μαλλιά με δυο ανάσες συντροφιάς
με δυο ανάσες που δεν έδιναν πνοή στο «όχι».
Έβρεχε έξω. Ακόμα βρέχει.
Και αυτές οι σταγόνες μοιάζουν τόσο λυπημένες.
Μοιάζουν να’ναι ενοχές στο βωμό μιας αλήθειας.
Τι είναι όμως η αλήθεια;
Τι κάνει την αλήθεια να φορά λεπίδες;
Από αυτές που ξεσκίζουν με μανία ότι όμορφο
και αποδεκτό υπάρχει;
Έτσι πως έπεφταν οι σταγόνες της βροχής
βγήκα να χορέψω γυμνή .
Να νιώσω τις λεπίδες πάνω μου.
Μούδιασα. Βούλιαξα τους λυγμούς μες στα δόντια.
Οι βρόχινες, οι ατσάλινες λεπίδες κομμάτιασαν το σώμα μου.
Το σημάδεψαν. Το πλήγωσαν.
Και ξέρεις κάτι; Πονάω!!
Πονάω τόσο! Ουρλιάζω τις νύχτες στον ύπνο μου.
Σαν λύκαινα που γλείφει τις πληγές της.
Εσύ όμως συνέχισες να κάθεσαι δίπλα μου. Ακόμα εκεί είσαι.
Άθικτη και ιερή η μορφή σου. Αγγέλου όψη.
Στάθηκα για λίγο γυμνή μπροστά σου.
Στάθηκα να θαυμάσεις το χαραγμένο μου κορμί.
Την χαραγμένη μου ψυχή.
Το βλέμμα σου με ακούμπησε. Με φίλησε.
Με κράτησε. Έκρυψε τη γύμνια μου.
Έσκυψα και άγγιξα τα πόδια σου.
Ικέτης ζητούσα συγχώρεση στην αγκαλιά σου.
Σαν ιππότης διψούσα για το χρίσμα σου .
Με σήκωσες στα χέρια σου τότε. Με έσφιξες πάνω σου.
Με ζάλισες με το άρωμα του μεγαλείου σου.
Και μου ‘πες: « μη κλαις… οι δυνατοί δε κλαίνε».

… και ποιος σου είπε πως είμαι δυνατή;


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Lame Duck 18-03-2009 @ 10:42	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Εξαιρετικό...!
Brand Pitt 18-03-2009 @ 11:17	Παραμυθένιο... ::theos.::
elpidakwstopoulou 18-03-2009 @ 11:43	Με σήκωσες στα χέρια σου τότε. Με έσφιξες πάνω σου. Με ζάλισες με το άρωμα του μεγαλείου σου. Και μου ‘πες: « μη κλαις… οι δυνατοί δε κλαίνε». … και ποιος σου είπε πως είμαι δυνατή; ΥΠΕΡΟΧΟ !!! ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ !!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Rannia . k 18-03-2009 @ 11:50	Απίθανο Ελένη μου!!! Καλό σου βράδυ!!! ::hug.:: ::kiss.:: ::hug.::
Ιχνηλάτης 18-03-2009 @ 11:58	Αισθησιακός χορός το ποιημά σου Ελένη! Δια βαζοντάς το σε παρασέρνει σ` έναν είδος παράξενου χορού, όπου τα συναισθήματα έναλάσονται!! Πολύ καλό! (Ως συνήθως).
ekptwtos 18-03-2009 @ 12:44	agaphmeno!!!!!!! ::theos.::
heardline 18-03-2009 @ 13:15	… και ποιος σου είπε πως είμαι δυνατή; η γύμνια σου, θέλει δύναμη μεγάλη η γύμνια, γι' αυτό οι δυνατοί δεν πρέπει να κλαίνε...................μόνο που η γύμνια του κορμιού και τα τραύματα που τη στιγματίζουν, μέσω του πόνου αναξίτηλα στο μυαλό, είναι μεγάλοι εφιάλτες και τελικά απώλεια δύναμης. Είδες δε μας θέλουν να κλαίμε, αυτός που κλαίει λυτρώνεται, αυτός που σε βλέπει να κλαίς δεν έχει δύναμη ν' αντέξει την εγκαλούμενη ψυχή του, από αδυναμία, αλλά ο τελικός δυνατός φαντάζει εκείνος, ο αδύνατος. Ωραία γραφή Ελένη !!!!!!!!!
poetryf 18-03-2009 @ 15:03	Χωρίς λόγια... Κάτι δικό μου για να δεις πόσο μοιάζουν οι σκέψεις! http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=72091 ::love.::
αισχυ(λος) 19-03-2009 @ 10:57	::theos.:: ::hug.::
roadBlues 20-03-2009 @ 02:52	έργο τέχνης......... η μεγαλειότητα του πιο τρελλού ζωγράφου σε ευχαριστεί για τις εμπνεύσεις που του δίνεις................... ελένη................................. Τι είναι όμως η αλήθεια; Τι κάνει την αλήθεια να φορά λεπίδες; Από αυτές που ξεσκίζουν με μανία ότι όμορφο και αποδεκτό υπάρχει; .................................. http://www.youtube.com/watch?v=xkcK-pAUtlQ είσαι μοναδική................... κοιμάμαι στις κρυφές κορφές των ονείρων σου................ περιμένω τα τρυφερά λόγια σου να ακουστούν σαν βροχή πάνω στο τζάμι και να ξυπνήσω με ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στο χέρι.......

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο