| |
| | Οι ποιητές |  | | | Η μετάφραση αφιερώνεται στους ποιητές στην ονομαστική γιορτή τους | | |
[I]Ένα απ’ τα ωραιότερα ποιήματα για τους ποιητές γραμμένο 100 χρόνια πριν[/I]
Δίπλα στην πόλη φύτρωσε μια φτωχοσυνοικία
Σε τόπο άγονο, ερημικό.
Ζούσαν εκεί οι ποιητές, και ο καθένας χαιρετούσε
Τον γείτονα του, με χαμόγελο ειρωνικό.
Άσκοπα ανατέλλει ο ήλιος κόκκινος
Πάν’ απ’ αυτή τη θλιβερή τοποθεσία:
Εκεί οι ποιητές σκοτώνουν την ημέρα
Με δηλητήριο-κρασί και εργασία.
Μεθύοντας έδιναν όρκο για αιώνια φιλία,
Και φλυαρούσαν κυνικά και μάλωναν χυδαία,
Και στα χαράματα ‘καναν εμετό. Απομονωμένα, ύστερα
Δημιουργούσαν έντονα και λυσσαλέα.
Μετά σέρνονταν έξω απ’ τα σκυλίσια τους σπιτάκια,
Και θαύμαζαν τη φεγγαρόλουστη βραδιά.
Απ’ τη χρυσόξανθη κοτσίδα που περνούσε δίπλα
Γοητεύονταν σαν μικρά παιδιά.
Ονειρεύονταν χουζουρεύοντας για το χρυσό αιώνα,
Έβριζαν τους εκδότες άξεστους και σφιχτούς.
Το συννεφάκι που ‘σβησε θρηνούσαν,
Και έκλαιγαν απ’ τη χαρά βλέποντας τους αετούς.
Έτσι ζούσαν οι ποιητές. Αναγνώστη και φίλε!
Μήπως θαρρείς πως ζούσανε χειρότερα,
Απ’ τα δικά σου σούρτα-φέρτα τα καθημερινά
Κι απ’ το δικό σου τέλμα μικροαστικό κατώτερα;
Όχι καλέ μου αναγνώστη και κριτικέ τυφλέ!
Έχει ο ποιητής τουλάχιστον τα άδυτα:
Το συννεφάκι, την κοτσίδα, το χρυσό αιώνα,
Όμως για σένα είν’ ανέφικτα αυτά.
Είσαι μακάριος με τη γυναίκα σου και το “εγώ” σου,
Με το κουτσουρεμένο νέο σύνταγμα και παλιοκαθεστώς,
Αλλά οι ποιητές έχουν την οικουμενική διψομανία,
Και δεν περιορίζουν την ελευθερία τους τα άρθρα των θεσμών.
Ας τερματίσω τη ζωή μου κάτω απ’ τον φράχτη σαν σκυλί,
Κι ας με γονάτισε η μοίρα μου στη γη,
Πιστεύω πως ο Κύριος με σκέπασε με χιόνι,
Πιστεύω πως ο χιονοστρόβιλος μου έδωσε φιλί
[I]Α. Μπλοκ
Δεν άλλαξε και πολύ η φάρα μας …[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
misxos
21-03-2009 @ 01:21 | Την παγκόσμια ημέρα της ποίησης οι ποιητές ... χουζουρεύουν.
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους! | | CHЯISTOS P
21-03-2009 @ 01:40 | Στους ποιητές
που την καρδιά τους βάζουν μες στον στίχους,
που τα γραπτά τους είναι γάργαρες πηγές,
που αντιλαλούν το Είναι τους με ήχους
απ΄ τις ψυχές,
για μιά φορά,
ας ξεστρατίσω απ΄ την πεζή μου την αφάνεια,
ας προσπαθήσω να σταθώ κι εγώ σιμά,
κι ας ευχηθώ σ’ όλους αυτούς με υπερηφάνεια :
Χρόνια Πολλά !
Καλημέρα σου ! | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
21-03-2009 @ 03:10 | Δεν άλλαξε και πολύ η φάρα μας …
::yes.:: ::yes.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
21-03-2009 @ 03:19 | ΟΙ ΕΛΑΣΣΟΝΕΣ
Στου κοσμου ολα τα μηκη και τα πλατη,
των λεξεων, εμεις , αναξιοι πειρατες,
ελασσονες και παντοτε φευγατοι,
γυριζουμε, ηττημενοι νικητες.
Αμφιβολη στην πλωρη μας σημαια,
μπας κι ολα τουτα εδω ειναι μια πλανη,
μα μεσα μας καλα ξερουμε κατι,
πληρωνουμε του χρονου το γινατι.
Σε τουτη την ατερμονη σκακιερα,
με ριμες και με στιχους για παντιερα,
του Σημερα,του Αυριο και του Χθες,
ελλασονες κι ωραιοι, Ποιητες.
Δ. ΣΚΟΥΦΟΣ
| | Helene52
21-03-2009 @ 03:31 | Τ έ λ ε ι ο !!!!
Καλημέρα και Καλό ΣΒΚ ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | Γιάννης Χρυσέλης
21-03-2009 @ 05:19 |
Ας τερματίσω τη ζωή μου κάτω απ’ τον φράχτη σαν σκυλί, | | MARGARITA
21-03-2009 @ 05:22 | πάρα πολύ ωραίο.... ::smile.:: | | swordfish
21-03-2009 @ 05:48 | ::yes.:: Ημέρα ποίησης σήμερα...ωραίο! ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
