| |
Φταίει η πένα μου.
Γιατί να μην μπορώ να γράψω για αγάπη
αφού τις ξέρω απ την αρχή όλες τις λέξεις
κι ας μου ζητάει η ίδια -εμένα να επιλέξεις
φταίει η πένα μου που νιώθει την απάτη
με μια ειρωνεία αν ξεκινώ να γράψω κάτι
κάθε φορά που προσπαθώ να της μιλήσω
σκύβω τα μάτια και στο πάτωμα κοιτάω
σαν τον φονιά μονάχος μου παραμιλάω
τη σφίγγω τόσο δυνατά για να τη πνίξω
κι αυτή μελάνι μου αδειάζει μες τα χέρια
αυτό το μαύρο που μισώ και τ΄ αγαπάω
που μια πληγή βαθιά μ’αφήνει και πονάω
πόνος σαν κόβουνε το σώμα με νυστέρια
-δεν έχεις τη γραφή για άσπρα περιστέρια
κι όλο γελά κι όλο μου λέει , -άντε πάλι
και με διατάζει να της γράψω ότι θέλει
και στο τραπέζι με χαρτιά εκεί με φέρνει
χαμένος κι απ αυτή την άνιση την μάχη
Γιατί να μην μπορώ να γράψω για αγάπη
αφού τις ξέρω απ’την αρχή όλες τις λέξεις
κι όμως η γνώση δεν αρκεί να επιλέξεις
είναι η πένα που εκφράζει όλα μου τα πάθη
απ’ της ζωής μου τα μεγάλα μου … τα λάθη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
