| |
| | Παρέα με τις βραδινές φαντασιώσεις μου |  | | |
Ήθελα να σχηματίσω έντονα τη μορφή της μετά από πολλές εβδομάδες. Μου είχε λείψει η φατσούλα της, το άρωμά της και ο υπέροχος λαιμός της. Στο μεταξύ είχα διαβάσει δυο τρία νουάρ βιβλία και ήθελα όσο τίποτ' άλλο να ζήσω έστω και μια στιγμή απ' αυτό. Κάτι περίεργο να γίνει ενώ περπατούσα με σταθερά βήματα στους αγαπημένους μου σκοτεινούς δρόμους της πόλης, μια πανέμορφη θεά κουκλάρα να' ρθει να καθίσει στο παγγάκι που καθόμουν καπνίζοντας στο σκοτεινό παρκάκι, να μου την πέσουν δυο βαποράκια για να μου ζητήσουν λεφτά. Ήθελα να γελάσω τον εαυτό μου ότι υπάρχουν περίεργοι ήρωες που είναι άθελά τους πρωταγωνιστές σε ένα περίεργιο μυθιστόρημα που αγωνιούσε να βγει σε ένα fanzine απ' αυτά που μοιράζονται στα στέκια. Αλλά τίποτα.
Όλα ήταν κουρδισμένα να γίνουν όπως έπρεπε να γίνουν. Ίσως όσο σκεφτόμουν και εγώ όλα αυτά τα απίθανα και σπάνια σενάρια να αδιαφορούσα για άλλες στιγμές που θα μπορούσαν να γεμίσουν τη ζωή μου με πολλές διαφορετικές εμπειρίες. Άλλες φορές πάλι ίσως να σνόμπαρα καταστάσεις που είχα πείσει τον εαυτό μου ότι δεν ήταν για μένα. Αλλά όταν το σκεφτόμουν ξανά μετά από μέρες μετάνιωνα που είχα γίνει στόχος στο δικό μου πεδίο βολής. Όλοι ήταν για όλα σ' αυτή την ηλικία. Και αυτό έβρισκα συναρπαστικό στη ζωή μας. Συνέχεια αλλάζαμε, σιχτιρίζαμε τους άλλους που αλλάζουν ξαφνικά προφίλ και δε βλέπουμε τη δικιά μας μεταμόρφωση. Φοβόμαστε να την αναγνωρίσουμε γιατί έχουμε πείσει τον εαυτό μας ότι ανήκουμε Κάπου και αυτό το Κάπου δεν είμαστε ποτέ έτοιμοι να το προδώσουμε. Και όποιος το προδίδει, είναι μαλάκας, μούρης, φλώρος, πισγλέντης ή ψεύτκος. Και όμως, αυτός είναι Άνθρωπος, που θέλει να ζήσει αυτό που ονειρεύτηκε για μια μέρα, για λίγα λεπτά, έστω και αν το αφήσει στην άκρη μετά από δύο μόλις μέρες.
Είδα ένα όμορφο κώλο μπροστά. Η κοπελιά φορούσε μπότες και το τζιν της κατέληγες μέσα σ'αυτές τις μπότες. Ήταν λεπτή, δεν είχε τις αναλογίες του τέλειου κορμιού και έκαναν μια γυναίκα νταρντάνα. Τα μαλιά της δεν ήταν πιασμένα και ανεβοκατέβαιναν σε κάθε της βήμα, μαζί με όλο το υπόλοιπο σώμα της. Δεν υπήρχε κανένας άλλος στον δρόμο. Ήθελα να σταματήσει, να με κοιτάξει και χωρίς να πούμε λέξη να ξεσκιστούμε στο μαναδικό θάμνο που μπορούσε να μας κρύψει. Φυσικά αυτή συνέχισε να περπατάει ρίχνοντας καμιά ματιά που και που στο κινητό της. Προχώρησα ως το θάμνο που θα μας έκρυβε και κατέβασα το παντελόνι. Έπεσα κάτω με όλο το πάθος που μου είχε γεννήσει η φαντασίωσή μου μ' αυτή την κοπέλα και τον έπαιξα πιο ευχάριστα από πολλές άλλες φορές. Όταν τελείωσα, συνηδιτοποίησα τι είχα κάνει και μαζεύτηκα γρήγορα. Βγήκα ξανά στο δρόμο, η κοπελιά είχε φύγει. Αν την έβρισκα θα της έριχνα ένα χούφτωμα και ας γινόταν ότι ήταν να γίνει. Άλλωστε αυτή η πόλη που με είχαν στείλει οι πανελλήνιες μου ήταν τελείως άγνωστη, όπως και εγώ ήμουν τελείως άγνωστος γι' αυτή. Περπατώντας σκέφτηκα ότι η πρώην μου, αν έβλεπε από ένα σκοτεινό παραθυράκι τί είχα κάνει, θα με σιχαίνονταν. Κάθε άλλη κοπέλα που έκανα παρέα θα με έλεγε ανώμαλο, το ίδιο και οι φίλοι μου. Τους σκέφτηκα όλους αυτούς να φιλιούνται στα cafe με τις κοπελιές τους και ντράπηκα. Ζήλευα. Και όμως, ένιωθα μοναδικός. Ένιωθα ένας πρωταγωνιστής κάποιου μυθιστορήματος, επιτέλους, που ποτέ δεν θα έβρισκε τον δρόμο του βέβαια αλλά, σαν πρωταγωνιστής, είχα γίνει επιτέλους αυτό που ήθελα.
Μίσησα όλους αυτούς που είχαν μια κανονική σχέση, που μετά από μερικούς ψευτοκαυγάδες που θα δημιουργούσαν χωρίς λόγο θα χώριζαν και μετά από μήνες με το τσιγαράκι στο χέρι θα έλεγαν "μια πουτάνα ήταν μωρέ, να πάει να γαμηθεί". Μίσησα κάθε ψευτιά και δικαιολογία που είχα πει στους φίλους μου τελευταία. Σκέφτηκα την κοπέλα ξανά και ευχήθηκα να την είχα χουφτώσει τελικά. Μπορεί να τα είχε βαρεθεί και αυτή όλα αυτά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
χρηστος καραμανος
22-03-2009 @ 23:36 | Μίσησα όλους αυτούς που είχαν μια κανονική σχέση, που μετά από μερικούς ψευτοκαυγάδες που θα δημιουργούσαν χωρίς λόγο θα χώριζαν και μετά από μήνες με το τσιγαράκι στο χέρι θα έλεγαν "μια πουτάνα ήταν μωρέ, να πάει να γαμηθεί". Μίσησα κάθε ψευτιά και δικαιολογία που είχα πει στους φίλους μου τελευταία. Σκέφτηκα την κοπέλα ξανά και ευχήθηκα να την είχα χουφτώσει τελικά. Μπορεί να τα είχε βαρεθεί και αυτή όλα αυτά.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | tarifula
23-03-2009 @ 06:47 | μπορει...
μπορει και οχι... ::wink.:: | | ΣΟΥΡΜΠΙΤΣΑ
12-05-2009 @ 06:43 | Όλα ήταν κουρδισμένα να γίνουν όπως έπρεπε να γίνουν
........και πολλα αλλα!!!.....Λεπτη η γραμμη μεταχυ της φαντασιωσης και της πραγματικοτητας. Καπου εκει αναμεσα ειναι ολα ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
