| |
Σε τρένα σε σταθμούς,
σε ταξίδεψα κορμί μου ,
να νιώσεις τη ζωή μου,
φλόγα που διψά.
Ανθρώπους ναι καλούς
, μισούς κι αρπακτικά,
είδα απέναντί μου
να ανοίγουν αγκαλιά
Στης μοναξιάς τις χώρες
, έκλαψα για ώρες ,
μέτρησα τη δύναμη μου
κι όσα είχα μαζί μου
Άγγιξα σημάδια ,
από βράδια άδεια ,
γέμισα με πόνο ,
μα δεν το μετανιώνω
Όσο και να με έχουν τρομάξει
,όσο και να με έχουν αλλάξει
Το χαμόγελο μου δεν έχω χάσει
33 και κάτι μαθαίνω πως η αγάπη
Όλα θέε μου τα νικά
33 και κάτι μαθαίνω πως αγάπη
Είναι φως και αλήθεια στην καρδιά
πες μου λοιπόν τι φοβάσαι
αν κάποιος άλλος θα σαι
μη τρομάζεις
κι η φωνή σου
σπασμένος καθρέπτης
κι η σιωπή σου
γυμνή ερωμένη να ουρλιάζει
τα όχι τα ναι σου
κι αυτη η γεύση στον καφέ σου
γλυκός με δάκρυα και γάλα για
όλα τα μεγάλα
που σου άφησαν μισά
sta xtes sou
πόσα καράβια σου έχουν σπάσει
μέσα σε θάλασσες βουνά
όσα καρδιά μου
σου χουν αρπάξει
για να παγώσουν τη φωτιά
μα η σπίθα σου ουρανός
ζεσταίνει το φιλί σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
