| |
| | Οι Αλιμονοι (ο καπετάνιος) |  | | | για την απογευματινή βαρδια αλιμονόφιλων | | |
-ε ρε τι θυμήθηκα συγκάτοικε..
-για λέγε ψηλέα μου,σαν τι θυμήθηκες?
-ήμουνα νεαρός στο χωριό,αμούστακος τότε..
-ε και λοιπόν?
-και μπήκανε οι αντάρτες..
-στο χωριό σου?
-ναί ..και μου ζήτησαν να τους ακολουθήσω στο βουνό αλλιώς.. καπούτ
-δηλαδής πότε γίνανε όλα τούτα να πούμε?
-τότε που κάναμε και δεύτερη.. αντίσταση
-δηλαδής εναντίον στους Γερμανούς ψηλέα μου?
-όχι,όταν..είχανε φύγει οι Γερμανοί..
-τότε σε ποιους κάνατε την δεύτερη αντίσταση,αφού φύγανε οι Γερμανοί να πούμε?
-οι μισοί εναντίον τών άλλων μισών φίλε μου,..ο μοναδικός εμφύλιος στον κόσμο μετα την
απελευθέρωση..
-δηλαδής,σώνει και καλά θάπρεπε νασουνα ,ή με τους από δώ ή με τους από κεί
παραμορφωμένε μου?
-ακριβώς!.. και δεν σήκωναν δεύτερη κουβέντα αν δεν ..
-δηλαδής, σαν την ταινία ¨΄γαμπρός ή μακαρίτης¨¨ δικέ μου?
-κάπως έτσι,..στεφάνι ,ή μπάμ και κάτω
-μπρρρρ…μπεδεμένα πράματα να πούμε…Με τους άλλους τι γινότανε τότες?
-το ίδιο κάνανε κι οι άλλοι,αν δεν πήγαινες μαζί τους,είτε σε θεωρούσανε ..αντάρτη,ή σου
κολάγανε μια ταμπέλα μέχρι τα δισέγγονα σου.,…κουμμουνιστής
-..βράσε όρυζα που λένε,ευτυχώς τότε ζούσα στην Αρζεντίνα και χόρευα ταγκό
-τυχερός ήσουνα συγκάτοικε,..όμως εγώ ζούσα εδώ,στο μικρό χωριουδάκι μου και μας
χόρευαν στο ταψί..
-και τι έκανες τότες παραμορφωμένε μου?
-έστιψα το μυαλό μου ,εκείνες τις στιγμές….ήτανε θέμα ζωής ή θανάτου
-και πήγες μαζί τους αν κατάλαβα να πούμε?
-όχι φίλε μου, δεν ήθελα να βάψω τα χέρια μου με αίμα αδελφών μου, είτε από δώ είτε από κεί..
-μα σε βλέπω ζωντανό,πώς και την σκαπούλαρες δηλαδής?
-..ποντάρισα στην αρχομανία που διέπει τη ράτσα μας ..
-δηλαδής?
-πήρα που λες το πιο ηλίθιο ύφος του κόσμου και..
-και μετά ψηλέα μου?
-τους είπα με στόμφο ...εντάξει σύντροφοι ,αλλά με μία προϋπόθεση…
-μπορεί να μη καταλαβαίνω άγνωστες λέξεις ,αλλά σε πιάνω απ έξω,απ έξω..
-τους είπα λοιπόν ότι δέχομαι ,αρκεί να με κάνουνε….. καπετάνιο τους
-είχατε τότες και παπόρια στο βουνό να πούμε?
-όχι φυσικά,έτσι αποκαλούσαν τους αρχηγούς τους και στην ξηρά
-και εκείνοι δέχτηκαν ψηλέα να σε κάνουν από τέτοιον να πούμε?
-αστειεύεσαι..με πέρασαν για παλαβό και πήρανε δρόμο..
marakos
iokasth26-03-2009 @ 10:44-αστειέυεσαι...με πέρασαν για παλαβό και πήρανε δρόμο.
!!!!!!!!!!! Kαλημέρα σου.Ν.
Helene5226-03-2009 @ 13:03Και τότε .... φοβόταν μην χάσουν τα αξιώματα .....
Σωστός !!!!!!
Ναταλία...26-03-2009 @ 14:11Χα χα χα έτσι τη γλίτωσες Μάριε είδες έχει και η παλαβομάρα τα καλά της
marakos
26-03-2009 @ 17:00βλέπεις κανένα άλλο τρόπο να γλυτώσει κάποιος απ τα πανηλίθια φερέφωνα των ξένων σε τούτο το βιλαέτι?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ο φοβισμενος αστυνομικός,ειναι το ιδιο επικινδυνος με τον αδίστακτο τρομοκράτη | | | |
|
poetryf
26-03-2009 @ 10:08 | Αλήθειες που καίνε δάσκαλε, με τον τρόπο σου πάντα... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
