Helene52
28-03-2009 @ 11:39 | Φοβερή ιστορία ... αφού είναι και πραγματική !!!!!!
Να συνεχίζεις να γράφεις .... όπως όλοι μας που γράφουμε απλά γιατί μας αρέσει ... και δεν είμαστε ούτε το παίζουμε ποιητάδες
Την καλησπέρα μου και καλό ΣΒΚ ::hug.:: ::yes.:: | |
Nikos Krideras
28-03-2009 @ 12:37 | ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΥΠΕΡΟΧΕ ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΙΩΡΓΗ ! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Εγώ για νά ειμαι υλικρινής θελω να σε διαβάζω καθε μερα | |
ΜΙΤΣΕΦ
28-03-2009 @ 12:46 | Νεοι και γεροι ναυτικοι
της θαλασσας λιονταρια
σαν τα θερια παλευεται
μες τα βαρια καραβια
στις μηχανες στα κυματα
στις αγκυρες στ αμπαρια.
Στου καθενος το προσωπο
ειναι ζωγραφισμενη
η νοσταλγια κι καυμος
για την αγαπημενη
και για τη μανα τη γλυκια
που παντα περιμενει.
Αυτοι που χαθηκαν φιλε μου
τοσο αδικα δεν τους περιμενει
κανεις πια παρηγοριουνται
μονο οταν τους φερνουμε
στη θυμηση μας.Ειχα καποτε
κι εγω εναν φιλο ναυτικο, | |
swordfish
28-03-2009 @ 13:39 | ::yes.:: ::smile.:: | |
elpidakwstopoulou
28-03-2009 @ 14:43 | πολύ όμορφο !! νασαι καλά !!!!
::yes.:: ::hug.:: | |
MAЯIA P.
28-03-2009 @ 15:20 | Πω, πω ! Ανατρίχιασα ! ::cry.::
Κάποιες φορές είναι στ' αλήθεια ν' αναρωτιέσαι γιατί η Μοίρα σ' αγαπάει τόσο ! ::hug.:: | |
iraklisv
28-03-2009 @ 21:52 | Περίεργα της μοίρας τα παιχνίδια.
Ξέρω πως πονά αυτή η θύμηση.
Μπορεί να μην θέλεις να διεκδικήσεις τον τίτλο του ποιητή
αλλά είμαι σίγουρος ότι ο Καβαδιας θα ήταν υπερήφανος για σένα. | |
 |
