| |
Σαν τρυπημένος από σφαίρες
οι βάρβαροι που έριξαν
στα στήθια μου απάνω
Έφυγα όπως τα πουλιά
σε μέρη πήγα ξωτικά
σε μέρη που δεν φτάνω
Να δω ζωή πως φτιάνεσαι
πως βάζεις τα καλά σου
και πως χαμογελάς
Να δω πως ετοιμάζεσαι
και πως με έρωτα μιλάς
το σώμα σου πως το πουλάς
Γέμισα με αρώματα
με παθιασμένα σώματα
μιλούσα κάθε μέρα
Γέμισα μ αγάπη την καρδιά
ανέβηκα σαν με φτερά
καθόμουν στον αέρα
Μα τώρα γύρισα σε μένα
κοιτώ με μάτια πληγωμένα
και πάλι τον καθρέφτη
Ναι τώρα είμαι πάλι εγώ
μαζί με μένα τραγουδώ
εμένανε τον ψεύτη
Καλύτερα στα όνειρα
να έμενα για πάντα
εκεί που ήμουνα ψηλά
Καλύτερα θα ήτανε
απ τη ζωή να σηκωθώ
που είναι τόσο χαμηλά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
