stixoi.info: Επιστροφή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133377 Τραγούδια, 272104 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Επιστροφή

[I]
Θ’ αποκοιμίσω με φιλί τον ίδιο μου τον ύπνο
ξύπνια να μείνει η ανατολή ν’ αγγίξει αυτό το δείπνο
και τα δικά μου τα κλειδιά γυρνούν όλα για κείνη
μία ανάσα μου αργή άλλα ζυγώνει μήκη.[/I]

Δυό κορφές σκοτεινές, στο βουνό που με κλείνει
και η ώρα περνά και μονάχο μ’ αφήνει
με το βλέμμα ζητώ ακυβέρνητους τόπους
να αγγίξω το χθες με τους ίδιους ανθρώπους
πριν να λιώσει ξανά το καινούργιο το χιόνι
στου ονείρου το αν, ίσως ναι κι ίσως όχι
τις δειλές σου στιγμές βιαστική τις προσπέρασες
πολιτείες χλωμές σε ζητούν κι ας τις ξέχασες.

Επιστρέφει το φως όταν γίνεται κύμα
επιστρέφει η ζωή με ατύλιχτο νήμα
σαν αλήτης θα δω τα αρχαία σημάδια
τις ελπίδες μου βρες ν’ αρνηθώ τα σκοτάδια
διψασμένος πηγή αν θα βρω σ’ εφιάλτη
πολεμώ σ’ άλλη γη την παλιά αυταπάτη
ανυπότακτος γιος, μες τα μάτια ομίχλη
τούτη η ώρα που θες μοναχά με γνωρίζει.

Δε σε ξέρανε λες οι πλαγιές που περπάτησα
ρώτα αν ήμουν εκεί απ’ το χέρι σε κράτησα
γονατίζω στη γη να γυρίσω σελίδα
κι όμως ήσουν εκεί και σαν φως μου σε είδα
χαραμάδα παλιά σε μια ξύλινη πόρτα
οι μεγάλες σιωπές αν σε ξέρανε ρώτα
της ψυχής μυστικά σημαδεύουν τη γύρη
και κτυπά η καρδιά στο μεγάλο γεφύρι
πλησιάζεις κι εσύ, δε φοράς δαχτυλίδια
κι όλα μοιάζουν αν δεις κι όλα γίνονται ίδια.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

idroxoos 29-03-2009 @ 14:35	Θ’ αποκοιμίσω με φιλί τον ίδιο μου τον ύπνο ξύπνια να μείνει η ανατολή ν’ αγγίξει αυτό το δείπνο με τα δικά μου τα κλειδιά όλα γυρνούν σε κείνη μια ανάσα μου αργή άλλα ζυγώνει μήκη. ::up.:: ::up.:: ::hug.::
Celestia 29-03-2009 @ 15:52	!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
prince philip 29-03-2009 @ 16:08	υπεροχο ::up.::
tarifula 29-03-2009 @ 19:22	σαν αλήτης θα δω τα αρχαία σημάδια τις ελπίδες μου βρες ν’ αρνηθώ τα σκοτάδια ::yes.:: ::yes.::
Ηώς 29-03-2009 @ 22:33	Καλημέρα Θεοδώρα με το υπέροχο αυτό δημιούργημα! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
isidora 30-03-2009 @ 09:13	Επιστρέφει το φως όταν γίνεται κύμα επιστρέφει η ζωή με ατύλιχτο νήμα σαν αλήτης θα δω τα αρχαία σημάδια τις ελπίδες μου βρες ν’ αρνηθώ τα σκοτάδια ::hug.::
Γιάννης Χρυσέλης 30-03-2009 @ 09:20	Θ’ αποκοιμίσω με φιλί τον ίδιο μου τον ύπνο ::smile.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο