ΜΙΤΣΕΦ
30-03-2009 @ 00:19 | ΞΕΒΑΜΜΕΝΕΣ ΟΙ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΜΑΔΗΜΕΝΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ.........
ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΛΥ.ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΕΝΗ. | |
ΑΝΤΗΣ
30-03-2009 @ 01:22 | υπεροχο Ελενη
σε χαιρετω απο Λεμεσο | |
Ιππαρχος
30-03-2009 @ 01:35 | Υπέροχο όντως και με άριστο μέτρο! | |
Xωρολάτρης
30-03-2009 @ 03:39 | Αργα-αργά κατηφόρησες ίσαμε το παίδεμα των ημερών μέσα σε θάλλασες βυθισμένες στην ακινησία των στόχων σου..Βούτηξες στα νερά τους μυρίζοντας το κενό που δεν προχωράει πουθενά και πίστεψες ίσως για κάποια στιγμή ότι αυτό δεν είναι η η ζωή που περίμενες ..Ευτυχώς όμως!..Σαν λευκή γραμμή στον αέρα που τελειώνει στα χέρια σου ,προσγειώθηκαν και οι τρεις μαζί της ζωής σου ελπίδες για να δικαιώσουν τον χρόνο και τους ήλιους που συναντάς κάθε που αναπνέεις..
Ευτυχισμένη είσαι Λενάκι..Ευτυχισμένη και μοναδική ξετυλίγεις τους κόσμους της βαθιάς σου αιτίας πάνω στις αφορμές των Αισθήσεων ! | |
prince philip
30-03-2009 @ 05:36 | πανεμορφο ::yes.:: ::theos.:: | |
... άρα υπάρχω
30-03-2009 @ 08:04 | Οι τρεις ήλιοι της ζωής μου....
Να σε ζεσταίνουν πάντα Ελένη... και να γεμίζουν κάθε κενό... με το φως τους! | |
Γιάννης Χρυσέλης
30-03-2009 @ 09:38 |
Πεθαμένοι αγώνες που κείτονται,
στη σκουριά πολλαπλών μικροβίων,
σα λευκά αιμοσφαίρια που αμύνονται
κι’ εκτοξεύουν της πίκρας το πύον
::wink.:: ::yes.:: | |
swordfish
30-03-2009 @ 10:41 | Πολύ ωραίο Ελένη μου, καλησπέρα!!! ::up.:: ::kiss.:: | |
Celestia
30-03-2009 @ 14:51 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν εχω λογια !!!!!!!
Αγαπημενο!
::hug.:: ::kiss.:: ::love.:: | |
elpidakwstopoulou
30-03-2009 @ 15:39 | Το κενό μου μετρώ μες στο όνειρο
μ’ ένα βήμα που δεν περπατάει
σιγοκλαίει που πιάστηκε όμηρο
σε ταξίδι που δεν ξεκινάει
ΤΕΛΕΙΟ !!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
tarifula
30-03-2009 @ 18:51 | Ξεβαμμένες οι ώρες που έρχονται,
μαδημένες οι μέρες που φεύγουν
σα βρεγμένα πλοκάμια παιδεύονται,
μα στα δίκτυα τους πάλι προσφεύγουν
::yes.:: | |
iraklisv
31-03-2009 @ 00:34 | Οι ήλιοι σου να είναι πάντα λαμπεροί και ζωηφοροι!
Υπέροχο!
Να είσαι καλά. | |
TAS
03-04-2009 @ 11:46 | Σκοτεινά συναισθήματα, αν κι εκφρασμένα αψόγως...Κι’ όμως βλέπω ποτάμια και λίμνες, ουρανούς και μικρούς γαλαξίες . . .
- πάντα ξεχωριστή . .
| |
 |
