Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Διάστατη ιδονή
 Κάθε σπόρος κλείνει μέσα του ένα πόθο...
 
Ξυπνώ τις μνήμες
κι όλες τις σκέψεις μου για σένα
τις αναμνήσεις μου μετρώ στα γραμματά σου
έγινε ένα η αλήθεια με το ψέμα
και παίζει πάνω στα πλήκτρα της καρδιάς σου

Περνούν οι μήνες
ώρες που ζούν σε ξένες μέρες
σαν σαπιοκάραβα πεθαίνουν στα λιμάνια
ακούς τις πένθιμες φλογέρες
κάτω απο κίτρινα φεγγάρια στα ποτάμια

'Ενα σινιάλο σου μικρό
σύμβολο στο άναμα της μέρας
μέσα στα σκίτσα του μυαλού σαν ζωντανεύεις
τρέφει της λήθης μου το τέρας
όταν στα μάτια του καιρού μου θα αλητεύεις

Κι αυτό το λάγνο σ'αγαπω
που σαν αέρας σε τυλίγει απαλά
μοιάζει με πέπλο που θα κρύψει της νύχτας το κορμί
καθώς του πόθου σου ανάβει πυρκαϊα
κάτω απο φώτα ποτισμένα σε μια διάστατη ιδονή


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Helene52
31-03-2009 @ 01:38
Ενα σινιάλο σου μικρό
σύμβολο στο άναμα της μέρας
μέσα στα σκίτσα του μυαλού σαν ζωντανεύεις
τρέφει της λήθης μου το τέρας
όταν στα μάτια του καιρού μου θα αλητεύεις
Για άλλη μια φορά .... Τέλειο (Πριγκιπικό θα έλεγα ....αλλά είναι Θεϊκό )
Την καλημέρα μου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iraklisv
31-03-2009 @ 01:43
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
swordfish
31-03-2009 @ 04:25
::up.:: ::up.:: ::yes.::
Aris4
31-03-2009 @ 04:52
Παντως εγω ψιλοαναψα Αχιλλεα , ενα γερο φουουουου χρειαζομαι ... και λαμπαδιασα !!! ::up.::
elpidakwstopoulou
31-03-2009 @ 06:53
'Ενα σινιάλο σου μικρό
σύμβολο στο άναμα της μέρας
μέσα στα σκίτσα του μυαλού σαν ζωντανεύεις
τρέφει της λήθης μου το τέρας
όταν στα μάτια του καιρού μου θα αλητεύεις

φανταστικό !!!!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
χρηστος καραμανος
31-03-2009 @ 07:10
Κι αυτό το λάγνο σ'αγαπω
που σαν αέρας σε τυλίγει απαλά
μοιάζει με πέπλο που θα κρύψει της νύχτας το κορμί
καθώς του πόθου σου ανάβει πυρκαϊα
κάτω απο φώτα ποτισμένα σε μια διάστατη ιδονή

::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: φανταστικό !!!!!!
... άρα υπάρχω
31-03-2009 @ 07:50
Πολύ ωραίο ποίημα Πριγκιπα...!!
idroxoos
31-03-2009 @ 08:25
Ξυπνώ τις μνήμες
κι όλες τις σκέψεις μου για σένα
τις αναμνήσεις μου μετρώ στα γραμματά σου
έγινε ένα η αλήθεια με το ψέμα
και παίζει πάνω στα πλήκτρα της καρδιάς σου

::up.:: ::up.:: ::up.::
peiraiotissa
31-03-2009 @ 10:38
Μπράβο σου Κάρολε ξαναμμένε ::kiss.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
31-03-2009 @ 10:58
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο