Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131810 Τραγούδια, 269691 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στάσιμα νερά
 
ποιος νόστος ανακίνησε τα στάσιμα νερά
χρόνια στα ξένα τ' άξενα, τώρα ζητώ πατρίδα
κι επιχειρώ μεσάνυχτα και με χωρίς κουπιά
να διασχίσω μοναχός την Προποντίδα

κάποιος αέρας με καλεί, σύριος λεβαντίνος
κατάφορτος με μυρωδιές απ' ανατολής παζάρια
να ακολουθήσω ερωτικές οσμές από μπαχάρια
και έρωτα να υποκριθώ σαν άλλος θεατρίνος

μα πάλι μένω στάσιμος, το σώμα μου σαπίζει
γύρη που μένει ατρύγητη κι αέρας τη σκορπά
και βάφει κατακίτρινο το χώμα και κοντά
μελίσσι πια κανένα δεν με τριγυρίζει …



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Γιαννόπουλος Χρίστος
17-03-2005
«Μήτε μοι μέλι μήτε μέλισσα».......
Ανώνυμο σχόλιο
17-03-2005
Βαριές μεθυστικές μυρωδιές από μπαχάρια..ανάμικτες με..βαριά θλίψη.."και έρωτα να υποκριθώ σαν άλλος θεατρίνος"..μόνο για άνθρωπος που υποκρίνεται δεν μοιάζεις!!!..Καλησπέρα Χρήστο...
Ανδρέας Ανδρέου
17-03-2005
Ωραίο ποίημα, που ψάχνει, που δε διστάζει να ναζητήσει το πρωτότυπο και τελικά να το αγγίξει.Ωραία η αναφορά στη ατρύγητη γύρη!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο