| |
Σαν ονειρων φονιας
τα βραδυα γυρνας,
τι ψαχνεις να βρεις,
τη νυχτα αυτη;
να σκοτωσεις ελπιδες;
να στησεις παγιδες;
τι σε κυνηγαει;
σαν σκια σ'ακολουθαει;
τι σε τρομαζει,
την ψυχη σου δικαζει;
μοναχη να ζει
μες στη σιωπη,
σε κρεββατια ξενα
σεντονια ιδρωμενα,
πορνες πληρωνεις
μαζι τους ξαπλωνεις,
σαρκικη επαφη
απλα ηδονικη,
χωρις αισθηματα
αρκουν τα χρηματα,
λογια αγαπης δεν θα πεις,
τιποτα δεν θα ορκιστεις,
δεν θα πληγωσεις
ουτε θα πληγωθεις,
ενα βραδυ ακομα
που θα σαι λιωμα,
απ του πιοτου τη ζαλη
με αδειο κεφαλι,
κενες αναμνησεις,
της συνηδεισης η φωνη
δεν θ'ακουστει,
εχει κι αυτη κουραστει,
να κανει κηρυγματα
στα πρεπει σου διαβηματα,
ν'αλλαξεις ζωη
ορθιος να σταθεις,
τι σ'εφερε σ'αυτο το χαλι;
λαθος επιλογες;
ή ερωτα πληγες;
κακες παρεες η μια αγαπη μεγαλη;
οπως & να χει σε φωναζουν ρεμαλι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
