| |
| | Της μοίρας μου τα μερομήνια |  | | | προφητείας το ανάγνωσμα... | | |
Της μοίρας μου τα μερομήνια
Το μέλλον και το αύριο κανένας δεν γνωρίζει
όμως συχνά αισθάνομαι πως έρχεται κακό
να είναι μαύρη η μέρα μου κι οι ουρανοί μου γκρίζοι
και κάθε τι που συναντώ, να ‘ναι σημαδιακό.
..................
Με θλίψη και απόγνωση, προς την ακτή βαδίζω
που τα μαντάτα που ‘ρχονται, με θέλουνε τρωτό
και πλάι στην ακροθαλασσιά, την δύση ν’ ατενίζω
πατώντας τ' αφροκύματα, την θάλασσα ρωτώ :
«-[I]Αφρόψαρο της θάλασσας, σίμωσε να μετρήσω
τις τρικυμίες της καρδιάς που μέλλουν να συμβούν,
αράχνες, γλάροι, κάβουρες μήνυσαν πως θα ζήσω
μαύρες ωδίνες μοναξιάς, που σύντομα θα ‘ρθούν[/I]».
Τ’ αφρόψαρο δεν μίλησε, μον’ μ’ έγνεψε μονάχα
και την ουρά του χτύπησε σκορπώντας παφλασμό
τρικύμισε το γύρω του και νόμιζες πως τάχα
ότι η ζωή μου έλεγε, δεν θα ‘χει_ησυχασμό
..................
Και παίρνω βήματα βαριά, προς το βουνό γυρίζω
που η θάλασσα, λες κι άσπλαχνα, μ’ αδίκησε θαρρώ
του δάσους τα θηράματα, πνεύματα τα βαφτίζω
και ψάχνω την απάντηση, σ’ αυτά, που λαχταρώ :
«-[I]Κατσίκι κι αγριοπρόβατο για δείξτε μου την ράχη
τα μερομήνια θέλησαν να δείξουν ταραχή
πέστε μου, στεριανοί_οιωνοί, η μοίρα μου αν θα ‘χει
τύχη, σαν τούτη πού ‘πανε της θάλασσας οι γιοί….[/I]»
Τα ζώα παρατώρησαν, πηδήξαν στα ρουμάνια
βελάζοντας ανήσυχα την πιο κλαφτή κραυγή,...
Πληγώθηκα κι αισθάνθηκα, πως χάθηκε η ζωντάνια
και πια δεν θα ‘χει η ζήση μου καμίαν άλλην αυγή…
-.-
(2009)
[I]παρατώρησαν : έτρεξαν φοβισμένα
ρουμάνια : θάμνοι, πουρνάρια
[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 18
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν ! | | | |
|
Celestia
02-04-2009 @ 05:56 | Τελειο!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | poetryf
02-04-2009 @ 05:56 | ::no.:: | | Ναταλία...
02-04-2009 @ 06:08 | Το μέλλον και το αύριο κανένας δεν γνωρίζει
όμως συχνά αισθάνομαι πως έρχεται κακό
να είναι μαύρη η μέρα μου κι οι ουρανοί μου γκρίζοι
και κάθε τι που συναντώ, να ‘ναι σημαδιακό.
Με θλίψη και απόγνωση, προς την ακτή βαδίζω
που τα μαντάτα που ‘ρχονται, με θέλουνε τρωτό
και πλάι στην ακροθαλασσιά, την δύση ν’ ατενίζω
πατώντας το αφρόκυμα, την θάλασσα ρωτώ :
Χρήστο μου τεριάζει απόλυτα ::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | | dimvel
02-04-2009 @ 06:36 | "ότι η ζωή μου έλεγε, δεν θα ‘χει_ησυχασμό"
καλά , νομίζω , σου τα είπε το αφρόψαρο...
η ησυχία σκοτώνει...
Πολύ καλό! | | isidora
02-04-2009 @ 06:47 | "Μην κράζετε τη συμφορά" λέει μια άλλη προφητεία, γιατί έτσι οι προφητείες επαληθεύονται... ::xmas.:: | | Ζήνωνας
02-04-2009 @ 07:19 | Καλησπέρα Χρήστο!
Εξαιρετικό!!!
Το μέλλον δεν το γνωρίζουμε, μ' αυτό κρύβει μια "μαγεία", για το άγνωστο!
Να 'σαι πάντα καλά και ο Θεός μαζί σου! | | Aris4
02-04-2009 @ 07:46 | Μα τι ανησυχο πνευμα ::rol.::
Σταυρουκο , θα της πω να ερθει να σε καλμαρει !! ::yes.:: ::naugh.:: | | Ιππαρχος
02-04-2009 @ 08:40 | υπέροχο! | | χρηστος καραμανος
02-04-2009 @ 09:43 | Τα ζώα παρατώρησαν, πηδήξαν στα ρουμάνια
βελάζοντας ανήσυχα την πιο κλαφτή κραυγή,...
Πληγώθηκα κι αισθάνθηκα, πως χάθηκε η ζωντάνια
και πια δεν θα ‘χει η ζήση μου καμίαν άλλην αυγή…
ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | prince philip
02-04-2009 @ 10:34 | Και παίρνω βήματα βαριά, προς το βουνό γυρίζω
που η θάλασσα, λες κι άσπλαχνα, μ’ αδίκησε θαρρώ
του δάσους τα θηράματα, πνεύματα τα βαφτίζω
και ψάχνω την απάντηση, σ’ αυτά, που λαχταρώ :
μοναδικο !!! ::yes.:: ::yes.:: | | peiraiotissa
02-04-2009 @ 10:47 | Άει σαλάγα τα και πήραν τον κατήροφο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::up.:: | | swordfish
02-04-2009 @ 11:42 | ::up.:: ::up.:: | | Γιάννης Χρυσέλης
02-04-2009 @ 14:50 |
Πληγώθηκα κι αισθάνθηκα, πως χάθηκε η ζωντάνια
και πια δεν θα ‘χει η ζήση μου καμίαν άλλην αυγή… | | Helene52
02-04-2009 @ 23:06 | Τέλειο !!!!
Την καλημέρα μου Χρήστο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | rock sugar
03-04-2009 @ 04:12 | ναι..παράξενα μοναδικό..! | | La Petite
07-04-2009 @ 01:10 | αράχνες, γλάροι, κάβουρες μήνυσαν πως θα ζήσω
μαύρες ωδίνες μοναξιάς, που σύντομα θα ‘ρθούν».
Στην αρχή είπα να αντιγράψω μόνο αυτό το κομμάτι αλλά αμέσως μετά το ποίημα με μάγεψε ολόκληρο! Παράξενο και ονειρικό! Πάντα να γράφεις τέτοια παράξενα πράγματα... ::love.:: ::hug.:: | | **Ηώς**
31-03-2015 @ 14:32 | βουκολικόν άσμα και ουχί μόνον...
ωραίος πατρίδα...ζήσε το τώρα και μη σκέφτεσαι την επαύριον ποιος ζει ποιος πεθαίνει
::hug.:: | | millyxxx
31-03-2015 @ 14:51 | Παράξενα ωραίο! ΜΠΡΑΒΟ! ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
