| |
Το Μπλε Μήλο
Εν τω μέσω της νυκτός εθεάθη αιφνιδίως
Όφις τις καμαρωτός απαστράπτων πως πλαγιως
Κεχαριτωμένος ων εις ρυθμούς άφρο κλαρίνου
Εις κηπάριον περνών ήκουσε του ανδρογύνου
Γ:
Τι γυρεύεις μες στα σύκα; Βγάλ' τα, δε σε κολακεύουν
Και τα μαϊντανά σου φτάνουν να ντυθείς... και περισσεύουν
Κι α-Προ-Πό...αυτά που βρήκες μες στα τυρογαριδάκια
Τα κολλάς πως έχεις τάχα ό,τι τ΄άλλα τ' αγοράκια;
Κλάρες και δεντρά σειστήκαν και εκ δασυτρίχου στήθους
Μουγκρητό άγριου μόσχου αντιλάλησε εις τους κήπους
Α:
Σάμπως έβηξαν βατράχια; Ή φταρνίστηκαν μυρμήγκια;
Που ο κ@%$ος σου προχθές μου ισοπέδωσε τ' αρ@$#ια!
Γ:
Το μυαλό σου και μια λύρα! Τη γαϊδούρα είχες χουφτώσει
Και σε κλώτσησε η καημένη προφανώς... για να γλιτώσει.
Α:
Δεν το δίνω πια στην κόρη, λες να τό 'δινα στη μάνα;
Που να σου το φαν οι σκώροι...αι σιχτίρ...παλιοφ@$#@να!
Συναπτά επτά τα έτη μονογαμικώς περνώντα
Έφερον ταύτην την κρίσιν (δεν υπήρχε τότε τσόντα!)
Όλο ηπάγανε στους κήπους και μαζεύαν τις βιολέτες
Πόσο πια κανείς ν' ανθέξει δίχως ματς και μαζορέτες;
Επικράνθη γαρ ο όφις ωτακούων τους καβγάδας
Τη γυνή δε ανακαλύπτων ενδιαμέσως της μπουγάδας
Κλείνων μάτι, βγάζων γλώτταν και με ύφος 'ψιτ, μανίτσα'
"Λόλα δες, να ένα μήλο", λέει κουνών και την ουρίτσα
Γ:
Μάλλον δι' άλλην με περνάτε - σας εμπέρδεψαν τα σκότη
Πάνε χρόνοι που η Λόλα κλέφτηκε μ' ένα Βολιώτη
Ο:
Μη φοβού κι έλα στο θείο που όλο στέκεσαι κει πέρα
Δάγκωσε το μπλε το μήλο μπας και δεις μια άσπρη μέρα!
Γ:
Μήλον μπλέ; Πόθεν ηκούσθη; Μήπως είν' μεταλλαγμένο;
Ο:
Πάρ' το που σου λέω, μανίτσα... ανασταίνει πεθαμένο!
Γ:
Τι μου λέτε; Ξεύρω κάποιον που μια ανάσταση τη χρήζει
Μήνες τώρα εις τους μπαχτσέδες όλο πλάτη μου γυρίζει
Κι υφαρπάζουσα το φρούτον, κόπτουσά το εις ροδέλας
Ξετρυπώσασα τον σύζυξ δίνων χόρτα εις τας κουνέλας
Με τ' ομάτιον γυαλίζον έχουσα ήδη δαγκώσει
Απ' το μήλο κι ως εκ τούτου λίαν κάμποσο φουντώσει
Πέρνουσα ύφος Τζοκόντας (με ολόκληρο φουντούκι!)
Την ανήξερη ποιούσα πού 'ρθε από το Κρυοκούκι
Ένα γύρω γύρω όλοι παίζουσα μετά μιας μπούκλας
Μειδιούσα ακατασχέτως με τη χάρη Μπάρμπης κούκλας
Γ:
Η δουλειά κάνει τους άντρες, θα το πει και ο Νταλάρας
Μα να μου κρατάς και μούτρα χάρην μίας σαχλαμάρας;
Αφού ξεύρεις, αι γυναίκαι πότε πότε πως τυγχάνουν
Ικαναί εκ των ορμόνων και το Father να τρελάνουν
Α:
Είπες λόγια που δε σβήνουν ούτε με το roller blanco
Τώρα πως θα χαλαρώσω; Νά 'χα ένα μαρτίνι μπιάνκο
Νά 'μουν ντάμπλ όου και σέβεν, νά 'σουνα η Μονυπένη
Γ:
(Τι ακούω; Έχε χάρη που 'μαι τώρα... φουντωμένη!)
Δράττουσα της ευκαιρίας, προσεγγίζουσα τον στόχον
Εμφανώς λικνιζομένη στους γοφούς, αλλά με τρόπον
Τον εβρήκε ως Χιονάτη αδαή κι αλλοπαρμένον
Και κατέληξε το μήλον αμφοτέροις δαγκωμένον
Εγινον μπλέ τα κουνέλια, θαλασσιές οι βοκαμβίλιες
Νέφη μπλέ πέριξ τριγύρω εξαπλώθη αντί για γρίλιες
Κι εκεί ανάμεσα στα βλήτα και στα λάπαθα αντάμα
Ετελέσθη το μοιραίον προπατορικόν το θάμα
Τι ποιείς με, τι ποιώ σε, έβγαλον τους οφθολμούς των
Συνευρέθησαν πολλάκις τεχνηέντως και με γούστον
Σκιάχθησαν αι μελισσούλαι της απρόσμενης αντάρας
Εις τους κήπους επεκράτουν γούρλωμα το της τρομάρας
Κλήθησαν όλα τα ζώα (τ' άρρενα καθόσον έτι
δεν υπήρχε η ισότης, τα σιντιά και το σπαγγέτι)
Εις τινός Δήμου το Μάρκετ το μυστήριον να λύσουν
(τινί τρόπω τελοσπάντων παρομοίως θα γ@$@#σουν)
Ξαμολήθησαν τον άνδρα ίνα τον ξεμoναχιάσουν
Και τη συνταγή πλαγίως του...κοκού ίνα αποσπάσουν
Μη φανώσι ως λιγούρια, μην ξεπέσωσι τελείως
Και στο στόμα του τους πιάσει ως κι ο Στέφανος ο Χίος
Τον εντόπισαν καπνίζων κάτω από ένα κουνουπίδι
Ύφος έχοντα γελοίον, ξύνων το ένα του το...φρύδι
Και σφυρίζοντα προς δήθεν ατενίζοντα εν φύλλο
Τον ερώτουν κι απεκρίθη δια το μπλε που έφαγε μήλο
Ζ:
Μήλον μπλε; Ρε μας δουλεύεις; Δεν υπάρχει τέτοιο φρούτο
Α:
Μπέσα! Δεν θ' αστειευόμουν μ' ένα θέμα σαν και τούτο
Ζ:
Πόθεν έσχες;
Α:
Μου το κάναν δωρεά κάτι κουμπάροι
Ζ:
Μήπως είδες κι ένα τζίνι τρίβοντας κανά λυχνάρι;
Μας εμπαίζεις και για τούτο θα κριθείς με αυστηρότη
Στο εξής και από τούδε θα σου πέφτει με την πρώτη
Θα σου βρουν χοληστερίνες, τα μαλλιά σου θα τα χάνεις
Και για να πηδάς θα πρέπει την κουλούρα να τη βάνεις
Θα δουλεύεις ως τα 80 και το ΙΚΑ θα σε κλέβει
Η γυναίκα σου σπανίως σπίτι θα σου μαγειρεύει
Για πρωτάθλημα εις μάτην θα προσμένεις στους αιώνες
Μέχρι να ξαναπηδήξεις θά 'χουν λιώσει οι παγετώνες
Λέχθησαν έτερα πόσα άγραφα παρά της πένας
(Τρεις χιλιάδες επεισόδια θα γυρνούσε ο αντένας)
Έκτοτε ουδείς ματάδε μήλον μπλε ή πορτοκάλι
Ει μη μόνον τινές θείτσες νά 'χουν λουλακί κεφάλι
Όστις όφιν απαντήσει με παγιέτα λαμπυρίζων
Ή γυνη δήθεν αθώα αν τυγχάνει τριγυρίζων
Ας φρονεί πως χρη και πρέπον καταρχήν να ηχομονώσει
Τοιουτοτρόπως στους γειτόνους αφορμή ίνα μη δώσει
Ειδαλλιώς στον Ποσειδώνα τον ορώ ουάν γουέι πτήση
Κι ο Ε.Τ. να τον προσμένει με σκοπό να τον.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 5
| | | | | | | |
|
