| |
Για δώρο δε σου κάνανε
τεράστια παιχνίδια
σε μάθανε σε βάλανε
στα ίδια και τα ίδια
Παλεύεις χρόνια για να βρείς
τι δώρο να επιλέξεις
το άγχος η την τεμπελιά
άραγε να επιλέξεις
Σ'αρέσει όμως ρε άνθρωπε
σκουπίδι να σε κάνουν
να παίζουν να σε περιφρονούν
αγρήμι να σε κάνουν
Δική σου είναι η ζωή
δική σου και η βλακεία
αν κάθεσαι και την ανέχεσαι
την κοροϊδεία
Εγώ λογάκια δε κρατώ
γρήγορα τα ξεχνάω
πράξεις τα κάνω όλα αυτά
και όλους θα τους κερνάω
Αναρωτήθηκες ποτέ
στον κόσμο τι συμβαίνει
πως κάποιος θα'ταν δίπλα σου
να σε καταλαβαίνει
Πως είναι η ζωή σου μια στιγμή
και άλλη δε θα υπάρξει
και πως το άγχος της ζωής
θα σε κατασπαράξει
Γι'αυτό λοιπόν κι εσύ μη σκάς
και γλέντησε εκεί έξω
γιατί δε ξέρω πια
πόσο πολύ θ'αντέξω
Στα είπα μια στα είπα δυό
τελειώσαμε εδώ πέρα
μη ψάχνεις πια μονάχα εδώ
πήγαινε παραπέρα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
