Lame Duck
06-04-2009 @ 06:04 | Πόσοι θεοί να χώρεσαν
να σ’αγαπήσουν μπόρεσαν
αφήνοντας στη γεύση σου
μικρό κλωνάρι δυόσμου;
Αχ..!...Τέλειο...! ::rol.:: (Θέλω να σε ακούσω να το τραγουδάς..! ::up.:: ) | |
peiraiotissa
06-04-2009 @ 07:01 | Μείναν πολλά αναπάντητα-
τα δυο Εγώ μας άντυτα-
κρυώνουν και ζητάνε απαντήσεις..
Γεια σου γλυκειά μου Αθανασία...εύχομαι να πέρεις τις απαντήσεις που θες!!!!!! ::kiss.:: ::up.:: | |
Rannia . k
06-04-2009 @ 07:08 | Υπέροχη όπως πάντα Αθανασία μου!!!
Καλό σου απόγευμα και μια όμορφη εβδομάδα!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | |
elpidakwstopoulou
06-04-2009 @ 07:21 | ‘Μείναν πολλά αναπάντητα-
τα δυο Εγώ μας άντυτα-
κρυώνουν και ζητάνε απαντήσεις..
Ορφάνεψαν με τον καιρό
βλασφήμησαν ό,τι ιερό
και σου ζητάνε απ’αρχής
...να μ’αγαπήσεις....
θεϊκό !!!!!!!! υπέροχο!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
rock sugar
06-04-2009 @ 07:33 | ''το απελπισμένο''
εγώ σ'ακούω που φωνάζεις...
::hug.:: | |
Ιππαρχος
06-04-2009 @ 07:38 | στο στέρνο τ’αγαλμάτινου σου κόσμου!
εξαιρετικό Αθανασία. | |
χρηστος καραμανος
06-04-2009 @ 08:34 | ‘Μείναν πολλά αναπάντητα-
τα δυο Εγώ μας άντυτα-
κρυώνουν και ζητάνε απαντήσεις..
Ορφάνεψαν με τον καιρό
βλασφήμησαν ό,τι ιερό
και σου ζητάνε απ’αρχής
...να μ’αγαπήσεις....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
06-04-2009 @ 08:34 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ...θεικο αθανασια! | |
ΜΙΤΣΕΦ
06-04-2009 @ 09:07 | Συμφωνω κι εγω με ολους ηταν πρωτο... | |
TAS
06-04-2009 @ 09:23 | μικρό κλωνάρι δυόσμου, αλλά με ευωδιά μεγάλη . . | |
panta smile
06-04-2009 @ 10:28 | omorfo!!!!!!!! | |
idroxoos
06-04-2009 @ 10:31 | πανέμορφο!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
Ιχνηλάτης
06-04-2009 @ 11:20 | Με Lame Duck και auroraborealis.
::yes.:: ::up.:: ::yes.:: | |
swordfish
06-04-2009 @ 11:35 | Ωραίο!!! ::up.:: ::up.:: ::kiss.:: | |
agrafos
06-04-2009 @ 11:50 | το'χεις
το ξερουμε
τωρα θα σε μαθουμε;;;
ονομα και πραμα
Αθανασια | |
Ελένη Σ.
06-04-2009 @ 12:36 | Με τέτοια πλουμίδια, τίποτα δε μένει άντυτο!
Κεντάς ομορφιές και σε χαίρομαι! | |
Γιάννης Χρυσέλης
06-04-2009 @ 13:08 | ::wink.:: ::smile.:: ::smile.:: | |
Xωρολάτρης
06-04-2009 @ 13:49 | Ειναι τόσο "σφιχτό" στο νόημα και στην ομοιοκαταληξία του που σχεδόν σε πηγαινει μόνο του εκει που είναι να σε πάει..Αυτο είναι καλό και κακό Αθανασία μου..πάντα φυσικά κατά την γνώμη μου..Καλό γιατι πέφτει σαν ριπή πάνω σου και σε σημαδεύει ,αλλά και κακό γιατι δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια να το αγγίξεις απο μια γήινη πλευρά του..και αυτο σαν άνθρωποι που είμαστε μερικές φορές το χουμε πραγματικά ανάγκη..
Πολύ ωραια..συνεχίζουμε! | |
Celestia
06-04-2009 @ 14:52 | Φοβερο!
Καταιγιστικο!!!!!!!!!
Ζω για να σε διαβαζω!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
Στιχομανής
07-04-2009 @ 01:49 | Της νιότης μου αποκοίμισμα
του πόθου το τρυκίμισμα,
στο στέρνο τ’αγαλμάτινου σου κόσμου’
Πόσοι θεοί να χώρεσαν
να σ’αγαπήσουν μπόρεσαν
αφήνοντας στη γεύση σου
μικρό κλωνάρι δυόσμου;
Υπέροχο!!! Μπράβο!
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
 |
