elpidakwstopoulou
06-04-2009 @ 07:35 | Εγώ γεννήθηκα άσπρο χρώμα.
…σε μαύρο φόντο.
Αναρωτιέμαι.
Άραγε έχω τη δύναμη; Την τόλμη;
Για λίγα όνειρα ακόμα;
Μήπως και σώσω το άσπρο μου χρώμα…
το άσπρο είναι η βάση των χρωμάτων μην το ξεχνάς !!!
έ χουμε δρόμο ακόμα !!!! χαμογέλα !!!!
υπέροχη η αποθήκη σου !!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
Lame Duck
06-04-2009 @ 07:38 | Αλλά πώς να δώσω ότι μου απόμεινε
να το κρατήσουν άλλα χέρια;
Μπράβο Ελένη...Άψογο..άψογο..!
::theos.:: | |
tarifula
06-04-2009 @ 08:20 | ισως Ελενη μου...να'ναι αλλου το μυστικο...ισως πρεπει να πεταξουμε τις παλιατζουρες απ'τις αποθηκες μας...
πολυ καλο... ::yes.:: ::hug.:: | |
poetryf
06-04-2009 @ 08:21 | Την αποθήκη σου εγώ δεν θέλω να τη ξεσκονίσω....
Να την κρατήσω σκονισμένη θέλω και παλιά
όμως να μπω μέσα της να ψάξω όλα εκείνα
τα πολύτιμα αντικείμενα των πόθων και των ερωτηματικών σου....
Θα με αφήσεις να μπω;
Υπέροχο κοριτσάκι μου.......... | |
Rannia . k
06-04-2009 @ 08:29 | Πάρα πολύ ωραίο Ελένη μου!!!
Την καλησπέρα μου!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::hug.:: | |
χρηστος καραμανος
06-04-2009 @ 08:34 | Για λίγα όνειρα ακόμα;
Μήπως και σώσω το άσπρο μου χρώμα…
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΜΙΤΣΕΦ
06-04-2009 @ 08:57 | Και τολμη και δυναμη εχεις και ονειρα να συνεχισεις να κανεις πολλα
γιατι αυτα μας εμειναν.... | |
Ιππαρχος
06-04-2009 @ 09:22 | Αλλά πώς να δώσω ότι μου απόμεινε
να το κρατήσουν άλλα χέρια; Φοβάμαι.
κάθε σχόλιο περιττό... | |
idroxoos
06-04-2009 @ 10:36 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ιχνηλάτης
06-04-2009 @ 11:34 | Απεριόριστο το εύρος των σκέψεών σου.
Οι παράλληλες εικόνες συγκλονιστικές.
Μιά μετακομιση είναι η ζωή και ένα ανακάτεμα του παρελθόντος
μέ το παρόν και αυτά που πρόκειται να συμβούν.
Δεν ξέχασες τίποτα.
(Το μόνο ψεγάδι -κατά την γνώμη μου αν μου επιτρέπεις- είναι η φράση, η εντός παρενθέσεως, που δεν μου κόλησε με το όλο ύφος του κατά τα άλλα καταπληκτικού κειμένουσου.) ::hug.:: ::up.:: ::cool.:: | |
swordfish
06-04-2009 @ 11:44 | ΄Εχεις εύρος σκέψης και έκφρασης! Πολύ καλό!!! ::up.:: ::kiss.:: ::hug.:: | |
Xωρολάτρης
06-04-2009 @ 13:35 | Εχεις φαντασία,εκφραστική ικανότητα δυνατή και μια αποθήκη να την αλλάζεις..Αν ανευ περιεχομένου κει μέσα, θα σου έλεγα πως μπορείς.. | |
Celestia
06-04-2009 @ 14:42 | Αφωνη!
Το διαβασα το ξαναδιαβασα και καθε φορα ηταν ακομα πιο ωραιο!
Συγχαρητηρια!
::hug.:: ::kiss.:: ::theos.:: | |
Γιάννης Χρυσέλης
06-04-2009 @ 14:49 | ::wink.:: ::smile.:: | |
roadBlues
06-04-2009 @ 15:07 | το μυαλό του ανθρώπου είναι όπως ένα σπίτι με δωμάτια...........αν το αφήσει ακάθαρτο και βρωμίζει τότε κανείς δεν θα μπορεί να έρχεται επισκέψη..........αν το αφήσει ακατοίκητο τότε όλοι θα ξεχάσουν που μένει ......
αν ξεχάσει όλα τα παλιά πράγματα μέσα τότε όλα θα σκουριάσουν....εαν όμως καθαρίσει το σπίτι , το ξεσκονίσει, το μπογιατίσει , του βάλει και κανα δυό έπιπλα ωραία και ζεστά , ανοίξει και λίγο τα παράθυρα για να ξεβρωμίζει από την απαίσια δυσοσμία.....
τότε όλοι θα επισκέπτονται τον άνθρωπο αυτό για διάφορους καλούς και αγαπημένους λόγους | |
Helene52
07-04-2009 @ 02:48 | Ξέρω όμως ένα πράγμα.
Εγώ γεννήθηκα άσπρο χρώμα.
…σε μαύρο φόντο.
Αναρωτιέμαι.
Άραγε έχω τη δύναμη; Την τόλμη;
Για λίγα όνειρα ακόμα;
Μήπως και σώσω το άσπρο μου χρώμα…
Σε νιώθω ... απόλυτα ......
Το θαυμασμό μου ....και την αγάπη μου ::theos.:: ::love.:: ::kiss.:: | |
gatoulis
07-04-2009 @ 15:13 | Πολύ καλό ...
::up.:: | |
ASTERIAS
06-05-2009 @ 02:20 | Τόσα τετραγωνικά για μια ψυχή συρρικνωμένη,
δύο επί δυο. Χωρίς προοπτικές μεσιτικές.
Ήταν καιρός για μια αλλαγή.
Όχι πολλά πολλά, απλά την πρόσοψη άλλαξα.
Του Είναι μου.
Τα υπάρχοντά μου είναι μονάχα μια μεγάλη παλιά σκονισμένη
αποθήκη. Γεμάτη ως απάνω. Σπιθαμή ήλιου δε χωράει μέσα της.
Την κουβαλάω στην παλάμη μου, στην τσέπη του παλτού μου.
Ενίοτε και σε καμιά πλαστική σακούλα, η οποία έγινε χάρτινη πια
(λόγω οικολογικής συνείδησης).
Εμενα μ'αρεσε πολυ η παρενθεση.Πρωτοτυπη,ευφανταστη και με νοημα::1481.::::1481.::::5156.:: | |
 |
