| Στην κουζίνα κάθε βράδυ
έχω λόχο εγώ να θρέψω
γι' αυτό κι έκοψα τις βόλτες
και σπανίως βγαίνω έξω
Σαν τον στρατηγό αλήθεια
μες στο σπίτι βάζω τάξη
και κανένας να μη βρέξει
και κανένας να μη στάξει
Ρωτάτε φίλοι μου καλοί
πως έτσι εγώ αντέχω
κι ένα σαμάρι απ' το πρωί
φορώ κι ακόμη τρέχω?
Ρωτάτε πάλι φίλοι μου
πως τα 'χω καταφέρει
και στην υπομονή κανείς
δεν μου 'χει βρει το ταίρι?
Υπάρχει κάτι μαγικό
εδώ που με λυτρώνει
μες τη ματιά τους βρίσκεται
τρελά μ' απογειώνει
Και στη κουζίνα έγκλειστη
με έχει καταντήσει
μου βρήκαν βλέπεις το κουμπί
και το 'χουνε πατήσει
Έτσι να φτιάχνω γεμιστά
έμαθα και παστίτσιο
και δόθηκε το είναι μου
σε τούτο 'δω το βίτσιο
Με τις κουτάλες να μιλώ
και με τις κατσαρόλες
επιθυμίες του λόχου μου
να τις γιατρέψω όλες!
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|