| |
Φτωχιά η ψυχή
Χαθήκαν τα φτερά σου άγγελέ μου
δεν έμεινε ζωή για εμάς ούτε σταλιά
ούτε μιλιά κι απ’τα πουλιά ούτε λαλιά
δεν φέρνουν πια το μήνυμα τ’ανέμου
στις παροικίες των φτωχών ψαράδων
τα δίχτυα σάπισαν και δεν κρατούν
ούτε τα ψάρια τη στεριά ποτέ θα δουν
τα δάκρυα στα μαντήλια των κυράδων
κι ο σπόρος στο χωράφι αφορεσμένος
χωρίς ψωμί χωρίς ελιά νεκρό τραγούδι
χωρίς καν χρώμα το ύστερο λουλούδι
γέρνει ο κόσμος βαρύς και γερασμένος
με τους καιρούς τους χαλεπούς γυρίζει
σαν σκόνη που άλλο δεν έχει τελειωμό
σκεπάζει με ξέφρενο παράλογο ρυθμό
ότι αγαπάμε κι ότι αγάπη μας θυμίζει
όταν χαράζει η καρδιά σαν πέτρα π’ ακονίζει
φτωχιά η ψυχή που έτσι μαυρίζει ότι αγγίζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
