Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γράμμα σ'εσένα
 Κι αν δεν μιλώ εσύ μ'ακούς...
 
Αγάπη μου,
γέρασε ο κόσμος ο παλιός
κι εμείς αγίνωτοι καρποί στου φλοίσβου το τρεμούλιασμα
ρουφάμε πέντε δάκρυα για δρόσο

Τα φύλλά μας τινάζουμε
συχνά-πυκνά
μα πάντα ακέραια
το δέντρο να’ν’της θύμησης
και το χαμόγελο του πόνου
Προχωράμε

Ξορκίζουμε τα λόγια με αιτίες,
ρίχνουμε ρίζες ανεμπόδιστα
ξεχνώντας το τσιμέντο που μας περιβάλλει

Φωτίζουμε τα ξέφωτα
εμείς, οι εφήμεροι γαλαξίες των καιρών
πολλά υποσχόμενοι και λίγα ενθυμούμενοι
ωσάν τα ρήματα που απρόσωπα μιλάνε

Άλλοτε βρίσκουμε στο διάβα μας
τα ξωτικά του δάσους για παρέα
φορές-φορές
Κυνηγάμε μάλιστα τις κακές νεράιδες και τα μαύρα στοιχειά
εκκενώνοντας τις αποθήκες του μυαλού και της καρδιάς
Γεμίζοντας ψυχές με ψευδαισθήσεις

Μ’ακούς αγάπή μου
με την αλλιώτικη φωνή που τραγουδάω;
Κάνω το νόστο μας τραγούδι
Και τον καρφώνω στα πανιά του Οδυσσέα
Ταξίδι νιόπλαστο να βγει
από τη χώρα του ουρανού
ως την πατρίδα των αγίων

Και κάπου εκεί η Αφροδίτη ξεγεννά
μωρό που κλαίει
έναν Έρωτα δικό μας.

{Μη με λησμόνει αγάπη μου....}



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

poetryf
 
Celestia
06-04-2009 @ 16:09
Χαιρομαι που γραφω εγω πρωτη σχολιο μονο.....που δεν ξερω τι να γραψω...γιατι ...οτι και να γραψω θα ειναι πολυ λιγο.
Εγω θα πω μονο οτι σ'αγαπω και σ'ευχαριστω γιαυτο το υπεροχο κομματι που διαβασα αποψε.

::hug.:: ::love.:: ::kiss.::
elpidakwstopoulou
07-04-2009 @ 00:58
Κάνω το νόστο μας τραγούδι
Και τον καρφώνω στα πανιά του Οδυσσέα
Ταξίδι νιόπλαστο να βγει
από τη χώρα του ουρανού
ως την πατρίδα των αγίων

Και κάπου εκεί η Αφροδίτη ξεγεννά
μωρό που κλαίει
έναν Έρωτα δικό μας.

καλημέρα !! ο,τι και να πω θα είναι λίγο !!!
μαγικό !!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
tarifula
07-04-2009 @ 02:10
Φωτίζουμε τα ξέφωτα
εμείς, οι εφήμεροι γαλαξίες των καιρών ::yes.:: ::yes.::
αισχυ(λος)
07-04-2009 @ 02:27
::up.:: ::up.:: ::up.::
peiraiotissa
07-04-2009 @ 08:04
Και κάπου εκεί η Αφροδίτη ξεγεννά
μωρό που κλαίει
έναν Έρωτα δικό μας.

Έχεις έναν τρόπο να περιγράφεις απλά συναισθήματα με υπέροχες λέξεις και να δίνεις άλλο νόημα....απόκοσμο θά΄λεγα!!!!!!!!!!!!!!!!Μπράβο σου ::kiss.:: ::up.::
Μοιάζω μ'εσένα
07-04-2009 @ 09:50
Αθηνά μου, αισχύ(λε), ταριφούλα, Ελπίδα μου
μικρή-μεγάλη μου Γκρατσιέλλα!

Σας ευχαριστώ για το πέρασμα και τα σχόλια!

υ.γ Γκρατσιέλλα μου την άποψη μου για'σενα την ξέρεις !
Να μου προσέχεις αγαπούλα!
idroxoos
07-04-2009 @ 09:56
Και κάπου εκεί η Αφροδίτη ξεγεννά
μωρό που κλαίει
έναν Έρωτα δικό μας.

::up.:: ::up.:: ::hug.::
**Ηώς**
07-04-2009 @ 10:27
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
swordfish
07-04-2009 @ 11:24
Ξορκίζουμε τα λόγια με αιτίες,
ρίχνουμε ρίζες ανεμπόδιστα
ξεχνώντας το τσιμέντο που μας περιβάλλει

Φωτίζουμε τα ξέφωτα
εμείς, οι εφήμεροι γαλαξίες των καιρών΄΄ Ωραίο!!!
::up.:: ::kiss.::
TAS
07-04-2009 @ 11:42
γέρασε ο κόσμος ο παλιός

κι εμείς προσκηνυτές του χθες ακόμη . . ::hug.::
iraklisv
07-04-2009 @ 12:35
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
rock sugar
09-04-2009 @ 09:12
απλά αγαπημένο.... ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο