stixoi.info: Πώς με πονά το άγιο φως μιας άγριας απουσίας

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Πώς με πονά το άγιο φως μιας άγριας απουσίας

Σε επανάληψη - με μικροαλλαγές - .. σε μια προσπάθεια να διαχωρίσω παλιότερες πολλαπλές δημιουργίες μου την ίδια μέρα.. ή νύχτα.. που ούτε καν τις θυμάμαι πια ! .. Καλημέρα !...

Πώς με πονά το άγιο φως μιας άγριας απουσίας
Μες στα σκοτάδια δείπνησα την άδεια σου σκιά
Να σπαταλιέμαι σ' όνειρα.. καπνός.. άνευ ουσίας
Και να ξυπνώ με ίδρωτα στα ξέπλεκα μαλλιά...

Πώς με διχάζει η ζωή !.. Να μείνω ή να φύγω ;
Λες και υπάρχει διαφορά στο πριν και στο μετά
Τα μάτια μες στον ύπνο μου διάπλατα σαν ανοίγω
Στο όνειρο το μέλλον μου με δάκρυα με κοιτά...

Πώς να γυρίσει ο τροχός σ' ακτίνες ποδηλάτου
Να τρέξει τούτη η ζωή στον έρωτα γοργά ;
Όσες φορές κι αν έδιωξα τα δίχτυα του θανάτου
Δεν βρήκα έναν άνθρωπο να ξέρει ν' αγαπά...

Ίσως ήμουν ανώριμη.. ίσως μικρή ακόμη
Μπρος στο δικό σου πέλαγο.. στις μύριες σου στεριές
Μα τώρα που ωρίμασα.. δεν με χωρούν οι τόποι
Είσαι παντού και πουθενά.. στο σήμερα.. στο χθες...

Κι αν κάποτε σ' αντάμωσα.. κάμω πως δεν θυμάμαι
Κάλλιο να μην σε γνώριζα.. αφού μου λείπεις τόσο
Καμμιά δεν έχει διαφορά.. αν χαίρομαι ή λυπάμαι
Από του Χάρου τη θηλιά δεν θέλω να γλιτώσω...

13-11-2007


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου

anthier 07-04-2009 @ 01:00	exei apisteuta dunata stoixeia mesa! apisteuta!
elpidakwstopoulou 07-04-2009 @ 01:46	Ίσως ήμουν ανώριμη.. ίσως μικρή ακόμη Μπρος στο δικό σου πέλαγο.. στις μύριες σου στεριές Μα τώρα που μεγάλωσα.. δεν με χωρούν οι τόποι Είσαι παντού και πουθενά.. στο σήμερα.. στο χθες... καλημέρα Μαράκι !!! υπέροχο !!!!!!!!!! πάρα πολύ καλό !!!!! ::up.:: ::hug.:: ::hug.::
Ναταλία... 07-04-2009 @ 04:33	Γραφή ξεχωριστή Μαρία ::yes.:: ::theos.:: ::kiss.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 07-04-2009 @ 05:03	ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
... άρα υπάρχω 07-04-2009 @ 07:47	Τα ποιήματά σου αντέχουν πολλές επαναλήψεις... είναι σαν τις παλιές ελληνικές ταινίες... Πάρα πολύ ωραίο ποίημα Μαρία...!!!
peiraiotissa 07-04-2009 @ 09:27	Κι αν κάποτε σ' αντάμωσα.. κάμω πως δεν θυμάμαι Κάλλιο να μην σε γνώριζα.. παρά να λείπεις τόσο Ρε Μαριώ ...φοβερή διαπίστωση...εύγε!!!!!! ::kiss.:: ::hug.::
swordfish 07-04-2009 @ 10:47	Ωραίο!!! ::yes.:: ::up.::
SOS 07-04-2009 @ 10:55	Ο τίτλος από μ όνος του ποίημα ! ::theos.::
idroxoos 07-04-2009 @ 11:16	Πώς με διχάζει η ζωή !.. Να μείνω ή να φύγω ; Λες και υπάρχει διαφορά στο πριν και στο μετά Τα μάτια μες στον ύπνο μου διάπλατα σαν ανοίγω Στο όνειρο το μέλλον μου με δάκρυα με κοιτά... πολύ όμορφο Μαριώ!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::wink.::
iraklisv 07-04-2009 @ 12:20	::smile.:: ::yes.::
TAS 07-04-2009 @ 12:22	πονάει ακόμη το άγιο σου φως Μαράκι ; ::hug.::
Μαρία Χ. 07-04-2009 @ 12:32	Πάντα πονά το άγιο φως Σε μνήμες μαύρου σκότους Μα τις γιατρεύει ο λυγμός Σαν πίνει λαύρους πόθους... ::kiss.::
gatoulis 07-04-2009 @ 14:58	σως ήμουν ανώριμη.. ίσως μικρή ακόμη Μπρος στο δικό σου πέλαγο.. στις μύριες σου στεριές Μα τώρα που ωρίμασα.. δεν με χωρούν οι τόποι Είσαι παντού και πουθενά.. στο σήμερα.. στο χθες... ΥΠΕΡΟΧΟ !!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Celestia 07-04-2009 @ 15:49	Πολυ δυνατο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
CHЯISTOS P 07-04-2009 @ 15:53	Ωραίο!!! ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο