| |
[B]Το σύννεφο της Αγάπης μου[/B]
Βρέθηκα ξαφνικά ψηλά
ένα σύννεφο να κοιτώ
και να το ακολουθώ
να μάθω τι θα κάνει.
Το είδα καθώς καθόταν στον ουρανό
μικρό και αποκομμένο,
να πηγαίνει όπου ο άνεμος φυσά
και απλά σιγά-σιγά να προχωρά.
Το είδα να αλλάξει σχήματα
να παίρνει διάφορες μορφές,
να γίνεται κάτι όμορφο κάποιες φορές
κι άλλες κάτι άγριο και τρομακτικό.
Και αργότερα να κατευθύνεται
ανάμεσα σε σύννεφα πολλά,
και η καρδιά μου από φόβο να χτυπά
μήπως χαθεί και δεν το βρω.
Μαύρα να γίνονται τα σύννεφα
μαύρο κι αυτό που παρακολουθώ,
και βροντές να ακούγονται
και να πέφτουν αστραπές.
Κι έπειτα πάλι να γίνεται λευκό
και μόνο και πάλι να προχωρά
άλλα σχήματα να παίρνει πια
και μορφές άγνωστες ν’ αποκτά.
Και τότε είδα πως θέλησε να μου μιλήσει
και μου είπε: «είμαι η αγάπη σου,
είμαι ο τρόπος που αγαπάς
η φωτιά είμαι της δικής σου καρδιάς.
Διαφέρω όμως από την αγάπη
που στέκει εκεί ψηλά,
αυτή που για πάντα ζει
και που δεν αλλάζει.»
Και μου έδειξε τον ήλιο,
πάντα γελαστό,
πάντα σταθερό
και αμετάβλητο.
Και τότε κατάλαβα,
πόσες φορές δεν έκρυψα
τον ήλιο από τους άλλους
με την αγάπη που νόμιζα πως έχω.
Πόσες φορές δεν θύμωσα
η δεν απογοήτευσα,
και πόσες φορές δεν άλλαξα
νομίζοντας πως αυτό σημαίνει αγαπώ.
Και όταν το κατάλαβα,
το σύννεφο που τόση ώρα ακολουθούσα,
αμέσως διαλύθηκε
κι από την ματιά μου χάθηκε,
για να φανεί ο ήλιος
κι η αληθινή αγάπη
που σαν τον ήλιο λάμπει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
