Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Συνένοχος
 Στην Έφη που μου το ενέπνευσε ... Εξαιρετικά....
 
Φωτιές θα ανάβουν σα φωτάκια τουρισμού
στο παρκό που σε γνώρισα , διαβάτες θα περνούνε
βλέποντας την αγκάλη μου λιμάνι γυρισμού
για έναν μόνο ναυαγό, σκυφτά θα προχωρούνε.
Φωτιές θα ανάβουν σα φωτάκια τουρισμού
διάττοντα αστέρια που για’σενα θα μιλούνε.

Και θα τα σβήσω μονομιάς
με μια ριπή ανασεμιάς
λες κι είμ’ανάθεμα σε οίστρο κάποιου στίχου
Ο πόνος μου θα’ναι κουφός
και στερημένος από φως
θα αλυχτά μα δεν θ’ακούει ίχνος ήχου.

Στάχτες θα φεύγουν απ’το σώμα μου θαρρείς
αφού ποτέ δεν σ’όρισα , πώς να ορίσω εμένα
Θα κλέβω από τη βρύση μου δάκρυα να πλυθείς
όσο εγώ θα πλένομαι μ’όνειρα λερωμένα.
Στάχτες θα φεύγουν μα δεν θα ‘ρθεις να με βρεις
εσύ ήσουν πάντα με τα χέρια σταυρωμένα.

Μ’ένα φεγγάρι για βωμό
συνένοχος στο σκοτωμό
θα θυσιάσεις μιαν αγάπη που ασθμαίνει
Κι εγώ από κάπου θα κοιτώ
μα αυτό δεν θα’ναι αρκετό
γιατί σ’αγάπησα...νεκρή κι αναστημένη...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

poetryf
 
ΜΙΤΣΕΦ
09-04-2009 @ 04:27
Τελειο.... καλη σου μερα αθανασια
Ιππαρχος
09-04-2009 @ 05:00
Μπράβο για την αφιέρωση..
elpidakwstopoulou
09-04-2009 @ 05:06
Μ’ένα φεγγάρι για βωμό
συνένοχος στο σκοτωμό
θα θυσιάσεις μιαν αγάπη που ασθμαίνει
Κι εγώ από κάπου θα κοιτώ
μα αυτό δεν θα’ναι αρκετό
γιατί σ’αγάπησα...νεκρή κι αναστημένη...

μοναδικό !!!! τέλειο !!!!
::up.:: ::up.:: ::hug.::
solanum
09-04-2009 @ 06:03
Στάχτες θα φεύγουν απ’το σώμα μου θαρρείς
αφού ποτέ δεν σ’όρισα , πώς να ορίσω εμένα
Θα κλέβω από τη βρύση μου δάκρυα να πλυθείς
όσο εγώ θα πλένομαι μ’όνειρα λερωμένα.
Στάχτες θα φεύγουν μα δεν θα ‘ρθεις να με βρεις
εσύ ήσουν πάντα με τα χέρια σταυρωμένα.

fantastiko !!!!!!!!! ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
09-04-2009 @ 06:16
Μ’ένα φεγγάρι για βωμό
συνένοχος στο σκοτωμό
θα θυσιάσεις μιαν αγάπη που ασθμαίνει
Κι εγώ από κάπου θα κοιτώ
μα αυτό δεν θα’ναι αρκετό
γιατί σ’αγάπησα...νεκρή κι αναστημένη

Γεια σου Αθανασία μου με τα υπέροχα σου
::yes.:: ::kiss.:: ::up.::
rock sugar
09-04-2009 @ 07:39
''λες κι είμ’ανάθεμα σε οίστρο κάποιου στίχου''

λες και ναι...
::love.::
Helene52
09-04-2009 @ 11:47
Υπέροχο !!!!
Την καλησπέρα μου Αθανασία ::up.:: ::up.:: ::hug.::
**Ηώς**
09-04-2009 @ 12:28
Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ...ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!
::theos.:: ::love.:: ::theos.::
Μοιάζω μ'εσένα
09-04-2009 @ 14:55
Καλό ξημέρωμα στιχο-οικογένεια!
Ευχαριστώ!
Celestia
09-04-2009 @ 15:11
Μ’ένα φεγγάρι για βωμό
συνένοχος στο σκοτωμό
θα θυσιάσεις μιαν αγάπη που ασθμαίνει
Κι εγώ από κάπου θα κοιτώ
μα αυτό δεν θα’ναι αρκετό
γιατί σ’αγάπησα...νεκρή κι αναστημένη...

Η γραφη σου ειναι σαν το αθανατο νερο!

::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
MASTER
10-04-2009 @ 18:00
νεκρή κι αναστημένη...
το πάσχα δεν είναι μακριά λοιπόν...
πάσχα... πέσαχ... πέρασμα...
από το θάνατο στη ζωή
λένε όσοι πιστεύουν.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο