| |
[color=black][font=georgia]Άπειρα νέφη καλείς και πάλι απόψε,
στου νοητού τα σύνορα γελάς,
παιδί , εγώ , στο στήθος σου επάνω-
λευκό χαλίκι , στο δρόμο με σκορπάς..
Σε κλέβω από ροδιές και σε θαυμάζω.
Μαύρο πουλί. Χορεύεις και γλεντάς.
Καράβια και ψυχές.. Πώς κυβερνάς(;) κανείς δε ξέρει ,
ρίζες ξυπόλυτες , χέρια λεπτοκλαδιά ,
αερικό φαντάζεις στην καρδιά...
Μικρή παιδούλα του ανέμου , σε κοιτάζω.
Σα ξεκινώ και φεύγω για άλλες πόλεις,
ποιές μυστικές διαδρομές που θα ριχτώ,
σε οράματα , σε κάστρα κρύβονται όλοι,
σε μια σπηλιά , οι πόθοι που ζητώ...
Βοή πελάγου επάνω στο τιμόνι.
Μα όλες οι πόλεις, μοιάζουν τώρα ίδιες,
με μαρκαδόρους βαμμένες όλες γκρι,
κι εσύ , μικρή, πλανεύεις δύο μοίρες,
για δύο εσκούδα σα σκλάβες τις πουλάς...
Δεν ξέρω αν είσαι ξωκλήσι ή λημέρι.
Πίνω τα κύματα - ποτήρι ο γιαλός,
εσύ , εκεί , βασίλισσα , χορός,
άστρα χορεύουν , εσύ πώς μένεις μόνη,
χορεύουν άγγελοι , και ο κόσμος μοναχός...
Το μπλε το νυχτικό σου με ματώνει...
Τώρα, άγιο κύμα κρύβει τη φωνή σου,
νύχτα αστρομάνα κι απόψε ξαγρυπνά.
Εγώ , Πολικός, ψυχρός και δε σε είδα,
στη μπλε ποδιά της θάλασσας πατάς...
Τα χίλια γράμματα , ειπωμένα για δυο χείλια...
Ημερολόγια γίνονται βιβλία,
με κοκκινάδια ,σημειώσεις ημερών-
φιλιά , αριθμοί , οι μήνες αγκαλιές,
μικρές προσευχές , οι αργίες κι οι γιορτές,
σε μπλε ποδιά , προσκυνητές γίναν οι χρόνοι... [/color][/font]
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
