Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το κουκούτσι στο λαιμό του κούκου
 
Υπάρχει η λαιμητόμος, η πυρά, ο λιθοβολισμός
το στραγγάλισμα, το εκτελεστικό απόσπασμα
στα έξη μέτρα
Όμως ο καλύτερος τρόπος για να πεθάνεις
είναι να ζήσεις
Αυτά μου είπε ένας ψόφιος σκύλος
Ένας λιγομίλητος ψόφιος σκύλος
με χαλασμένους κυνόδοντες
κι ανειλημμένες υποχρεώσεις.
Ταξίδευε, βλέπετε εντός ολίγου
με προορισμό τον παράδεισο των τετραπόδων
Άφησε ωστόσο να εννοηθεί η προτροπή:
Ζήσε ελαφρά,
άσε τις μέρες να περιστρέφονται
όπως το σχοινάκι
στο παιχνίδι των χαρούμενων κοριτσιών
Το μηρυκαστικό γένος των ανθρώπων
αναζητά φίλιες μυρουδιές
Έτσι κι αλλιώς χρόνια τώρα
η μύτη κρίνει τα πάντα
Ως που φτάνει αυτή η έρημος?
Ο σκορπιός κυκλωμένος από την συνήθεια
κεντρίζει απανωτά τον εαυτό του
Μια σταγόνα νερό
για να ξεδιψάσουν τόσες και τόσες
άνυδρες λέξεις που δεν ειπώθηκαν
Μίσεψαν
Ερειπωμένο σπίτι, με σφηκοφωλιές στα παραθύρια
σα κορμί που αρνιέσαι
Οι θάμνοι στο κήπο μεγαλώνουν ακλάδευτοι
Ο λάκκος με τον ασβέστη στην απέναντι οικοδομή
Τις απόκριες ανάψαν φωτιές
Ο πρεζάκιας, με κοιτά με ορθάνοιχτα σβησμένα μάτια
Πρέζα φίλε, όλα πρέζα
αφροί στο στόμα και μαύρες φλέβες
Όλα πρέζα, γαμώ το κοπάδι τους
Αύριο Κυριακή,
θα χτυπήσουν οι καμπάνες πρωί πρωί
Το φίδι θα πάει στην εκκλησία
Η αιωνιότητα μας φτύνει κατάμουτρα
στιγμές, σαν κουκούτσια από ελιές
Κι εμείς τις μαζεύουμε
όπως οι πεινασμένοι του σαράντα
Τρία σύμπαντα πιο κει, ξερνάω εμένα
Η αδράνεια και ο κουρνιαχτός του φευγιού
χαϊδεύονται στα παπούτσια μου
Ήρθαν οι θεριστάδες
Ο χορός των δρεπανιών
Εκκρεμές κουρασμένο
κι ένας μαλάκας κούκος
Μεσάνυχτα...Καληνύχτα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
χρηστος καραμανος
12-04-2009 @ 03:07
Η αδράνεια και ο κουρνιαχτός του φευγιού
χαϊδεύονται στα παπούτσια μου
Ήρθαν οι θεριστάδες
Ο χορός των δρεπανιών
Εκκρεμές κουρασμένο
κι ένας μαλάκας κούκος
Ω,ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ,ΓΛΥΚΥΤΑΤΟ ΜΟΥ ΤΕΚΝΟ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
karpox
12-04-2009 @ 03:08
εκει σταθηκα ...
στο σχοινακι πηδα την ζωη
πηδα την στιγμη πηδα.... πηδα....
και παιξε....

γαμώ το κοπάδι μας!!!!

::5412.::

Ηypocrisy
12-04-2009 @ 03:28
παιιιιιιξε το παιχνιδι οσο ποιο καλα μπορειιιιιιιιιιιιιιις ::yes.::
παιξε με μενα παιξε με το καθεεεενα παιξε οσο ποιο καλα μπορειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιις(μωρα στη φωτια βεβαιως)
γεια σου Μοντε !!!
xxix86
12-04-2009 @ 03:43
...!!!
::theos.::
tarifula
12-04-2009 @ 04:03
μια σταγονα νερο
για να ξεδιψασουν τοσες και τοσες ανυδρες....
λεξεις....στιγμες...ματιες...ελπιδες..... ::yes.::
εποχη ξηρασιας....
swordfish
12-04-2009 @ 04:35
Μας έλειψες...δεν έχω λόγια μόνο!!!!!!!!! ::smile.::
Yol
12-04-2009 @ 05:03
"ο καλύτερος τρόπος για να πεθάνεις είναι να ζήσεις"
"Ερειπωμένο σπίτι σαν κορμί που αρνιέσαι"
"το φίδι θα πάει στην εκκλησία"

Αργείς, αλλά αφήνεις το σημάδι από το μαστίγιό σου όταν εμφανίζεσαι.
Γιάννης Χρυσέλης
12-04-2009 @ 06:08

Η αιωνιότητα μας φτύνει κατάμουτρα
στιγμές, σαν κουκούτσια από ελιές
Κι εμείς τις μαζεύουμε

έκανες καλά που γύρισες ::yes.::
elpidakwstopoulou
12-04-2009 @ 07:07
Όμως ο καλύτερος τρόπος για να πεθάνεις
είναι να ζήσεις

Ο σκορπιός κυκλωμένος από την συνήθεια
κεντρίζει απανωτά τον εαυτό του
::up.:: ::theos.:: ::up.::
μηχανοδηγος
12-04-2009 @ 07:24
Ζήσε ελαφρά,
άσε τις μέρες να περιστρέφονται
όπως το σχοινάκι
στο παιχνίδι των χαρούμενων κοριτσιών

Τέλειο , φίλε , τέλειο.....
επισκέπτης
12-04-2009 @ 07:33
πεινασμένοι είμαστε monte μου... πεινασμένοι για κουκούτσια...
το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω....
πολύ μου άρεσε
::rol.::
agrafos
12-04-2009 @ 08:03
μας επνιξες..κυριακατικα
μια ανασα ειπαμε να παρουμε...
φοβερος
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
12-04-2009 @ 08:50
::up.:: ::up.:: ::rock.::
heardline
12-04-2009 @ 12:43
Γεια σου montekristo με τις αναζητήσεις σου !!!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::yes.:: ::yes.::
χωρικός
12-04-2009 @ 15:51
άργησες αλλά έγραψες!
::yes.::
ειρήνη
13-04-2009 @ 00:30
μια άγρια λαχτάρα για ζωή
κι αυτή να μην έρχεται..

μια εναλλαγή εικόνων που συνταράσσει αυτό σου το ποίημα Κώστα
μα κορυφαία αυτή :

"Η αιωνιότητα μας φτύνει κατάμουτρα
στιγμές, σαν κουκούτσια από ελιές
Κι εμείς τις μαζεύουμε
όπως οι πεινασμένοι του σαράντα "

ότι χαίρομαι που γράφεις στο έχω , νομίζω, ξαναπεί..
montekristo
13-04-2009 @ 01:00
γενναιόδωρο το πέρασμά σας ::smile.::
ευχαριστώ
Αστρογιογγι
13-04-2009 @ 03:58
εμεις ευχαριστουμε για τον τιτλο
για την ουσια του πονηματος...εχω εφιαλτες απο τοτε που το διαβασα...βλεπω παντου κουραμπιεδες
κουδουνες κρεμονται σε λαιμους...
κουκουναρια μικρα παταω...κουμαρα τρωνε κουμασια...
με τι το εχεις σωταρει;
Ομορφια μαστορα...
Lame Duck
13-04-2009 @ 06:37
Η αδράνεια και ο κουρνιαχτός του φευγιού
χαϊδεύονται στα παπούτσια μου


Εξαιρετικός!!!Φοβερά Δυναμικό!!!!
Μας ελειψες πολύ! ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο