| |
| | Το παιδικό μου Πάσχα |  | | | Καλό μας Μεγαλοβδόμαδο ! -ε- | | |
Το παιδικό μου Πάσχα
Τι έχω να θυμάμαι από παιδί
τις μέρες οπου έρχονταν το Πάσχα ;
Την πιο μεγάλη μας της Άνοιξης γιορτή
και δύο βδομάδες ξένοιαστες και λάσκα.
Μακριά απ΄ του σχολείου τους ρυθμούς
στην γειτονιά μας βγάζαμε το άχτι
με μπάλα, με κρυφτό και χαρταετούς
κι αν είχαμ' όριο, αυτό ήταν …του φράχτη !
Ατέλειωτες οι ώρες παιχνιδιού
βαδίζαμε στων μεγαλύτερων τ’ αχνάρια
και σπιτωνόμασταν στο φως του φεγγαριού
κατάκοποι με ματωμένα τα ποδάρια (!)
Στις πρώτες -τις ημέρες των Παθών-
ακολουθούσαμε κι εμείς στην Εκκλησία
κι ήταν το μόνο μας καθήκον –σαν μικρών-
και όλα τ' αλλα τα περνούσαμε αφασία.
Υπέροχα σαν ήμασταν μικροί
γεμάτοι ανεμελιά και τρελαμάρα
το Πάσχα ήταν η καλύτερη γιορτή
κι’ όλο παιχνίδι, φασαρία και αντάρα.
Σαν έφηβοι που γίναμε λοιπόν
μας πιάναν’ και μας σέρναν’ απ’ τη μύτη
τη μιά, χέρι στο τίναγμα χαλιών
την άλλη για να βάψουμε το σπίτι...
Τέρμα παιχνίδι, τρέξιμο, κακό,
μας φέσωσαν βουνό υποχρεώσεις
πήγαινε, φέρε, πιάσε, κάνε αυτό...
-πού να κρυφτείς και πώς να τη γλυτώσεις !…
Κι εκεί που λες το Πάσχα θα σωθώ
του τρέξιμου την άχαρη την ζούρλα,
ανήμερα με θέλαν βοηθό,
να γύριζα όλη μέρα και την σούβλα !
Όμορφα χρόνια και αυτά, θα θυμηθώ
στης Πασχαλιάς την γιορτινή ετοιμασία
μαθαίναμε, -βοηθώντας-, τον θεσμό
μόνο, που ερχόταν λίγο ζόρι για …αργία
------------
Γίναμε πια με νέο νοικοκυριό
και των εθίμων πήραμε όλα τα ηνία
μ’ όλα τα πόστα απ’ τον πατέρα προς τον γιο
χωρίς αρνήσεις, τεμπελιά και αγωνία.
Και δες, το καρτεράμε με χαρά
το Πάσχα πού ‘χει τόσες απαιτήσεις,
τρεις μέρες που περνάμε χαλαρά,
μα μοιάζουν χίλιες τρεις σαν αναμνήσεις…
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΜΙΤΣΕΦ
12-04-2009 @ 23:55 | κορυφαιο φιλε μου....καλη σου μερα και καλη εβδομαδα | | Helene52
13-04-2009 @ 01:56 | Τέλειοο !!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Μαρία Χ.
13-04-2009 @ 01:59 | Υπέροχη η περιγραφή του παιδικού σου Πάσχα Χρήστο μου.. αν και δεν έχεις μεγαλώσει ιδιαίτερα ! ::laugh.:: ::razz2.:: ::kiss.::
Καλημέρα ! | | Yol
13-04-2009 @ 03:09 | Τι αξεπέραστη αίσθηση, να νομίζεις ότι το μόνο που σε περιορίζει είναι ένας φράχτης... Ωραία δοσμένες οι αναμνήσεις σου Χρήστο.
Είναι ένα ποίημα του W. Wordsworth που λέει:
"...We 'll talk of sunshine and of songs
and summer days, when we were young
sweet, childish days that were as long
as twenty days are now."
Μου το θύμισες. | | Aris4
13-04-2009 @ 05:11 | Α, ρε Σταυρουκο ..... εδωσες - πηρες , με ταξιδεψες παλι !!!!!! ::yes.:: ::theos.:: | | Ιππαρχος
13-04-2009 @ 06:32 | ήξερα ότι θα μου άρεσε πριν το διαβάσω... | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
13-04-2009 @ 08:54 | Τη σούβλα να γυρνάς..αγανακτείς.
Η μάνα σε λυπάται.Το καημένο!
Η άλλη μάνα,τι τραβάει,να σκευτείς,
που 'ταν παιδί της..το αρνι το σουβλισμένο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | elpidakwstopoulou
13-04-2009 @ 10:28 | Όμορφα χρόνια και αυτά, θα θυμηθώ
στης Πασχαλιάς την γιορτινή ετοιμασία
μαθαίναμε, -βοηθώντας-, τον θεσμό
μόνο, που ερχόταν λίγο ζόρι για …αργία
τι μας θυμισες τωρα !!!μας γυρισες πισω !!
φαναρακια ..επιταφιο ..λαμπαδες βαρελοτα !!
υπέροχο Χρήστο !! καλη ανασταση !!! ::up.:: ::up.:: ::hug.:: | | swordfish
13-04-2009 @ 11:14 | Ωραίο!!!! Καλό Πάσχα! ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
