Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αδεσποτα
 


Είναι τα λόγια ανεμώνες
ταξιδεύουν στα χείλη κανοντάς τα
αλήτικα να περιδιαβαίνουν.
Τα φώτα της πόλης αναστατώνονται
και χορογραφούν πάνω στα φερσίματα
των νεοφώτιστων αλητών.
Εκείνοι, μόλις που έχουν αποκοπεί
απ’ τα νεκροζώντανα κορμιά
και αλλαλάζουν μες τις φωτεινές αλαφρωίσκιωτες πιρουέτες.
Η ξίπασιά τους έχει εξαγνίσει την πόλη απ’ την σαπίλα
και τα δέντρα αποτινάσσουν την νωθρότητα απ’ την κατάθλιψή τους
ραντίζοντας τους χώρους με φύλλα ανάσας
χρωματισμένα με τα γέλια της ίριδας.
Η θάλασσα δεν έχει την ανθρώπινη έγνοια
είναι ορισμένη να υπερφαλλαγγίζει τις μηδαμινές υπάρξεις.
Μόνο ο θαλασσινός άνθρωπος
εκείνος που ακολουθεί την υδάτινη αλμύρα
έχει την ελπίδα της γαλήνης.


Γιάννης Σμίχελης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

στίγμα
 
Ιχνηλάτης
14-04-2009 @ 12:15
Αποπνέει ένα άρωμα ελευθερίας το γραφτό σου.
Και πως να μην αποπνέει!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=WEgeA9WeCm0
::up.:: ::up.:: ::up.::
Κακτίνα
14-04-2009 @ 13:59
τα γέλια της ίριδας...
φωτεινές αλαφρωίσκιωτες πιρουέτες...
εκείνος που ακολουθεί την υδάτινη αλμύρα
έχει την ελπίδα της γαλήνης...
μεγάλη η ευαισθησία και λιτή η ελευθερία, ιδιαίτερο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο