| |
Ενας διαδρομος μακρυς και ομως στενος
Δεν εχει χωρο μα χωριζεται στα δυο
Δεν ετυχε ποτε να καταλαβω το γιατι
Μονο ενα ατομο μπορουσε να χωρεσει
Και αυτος,
Τα πιεζε
Απο δεξια ηταν το μελλον που θα ερχοτανε
Και αριστερα το παρελθον που κυνηγουσε
Και δεν ηξερε τι ηθελε να διαλεξει
Αν επρεπε να παρει αυτο που ηξερε
Η αν επρεπε κατι να αλλαξει
Ηταν στιγμες που τρανταζε και φωναζε
Απτον πονο
Το μπετον ολο και στοιβαζε μπροστα του
Καθαρα δεν θα μπορουσε να τα δει
Πραγματα εμποδιζαν την ροη του
Και εκει που πηγαινε να βρει την ακρη
Αιμα εμπαινε και εβγαινε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
