Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αλλοιωτικος Ορφεας
 
Ξεκινησα να περπατησω
το δρομο του θανατου
οταν ο Χαρος
με φωναξε κοντα του.
Κολυμπησα στις οχθες
του Αχερωντα
κι εκει ειδα
το μαυροφορεμενο γεροντα.
Σαν τη δικη σου
εχω δει πολλες ψυχες
στης ιστοριας
τις μαυρες τις πτυχες.
Αυτα ειπε
και ζυγωσε κοντα μου
και μου ζητησε
να του δωσω τη δικια μου.
Κι εγω του ειπα πως
αλλο δε μπορω στα νερα να κολυμπησω
και πως δε μπορω
στα σκοταδια εγω να ζησω.
Κινησα για πισω
με την ψυχουλα μου στον ωμο
ομως δε βρηκα
της επιστροφης το δρομο.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φαντασίας
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
sweet kitty
15-04-2009 @ 01:37
Κινησα για πισω
με την ψυχουλα μου στον ωμο
ομως δε βρηκα
της επιστροφης το δρομο..

το σίγουρο είναι ότι δεν χάθηκες, απλά κάπου στο δρόμο έκανες λάθος....
μην ανησυχείς, θα τον βρεις τον δρόμο σου.....
πολύ καλό!!!!! ::smile.:: ::hug.::
Stixorragwn
15-04-2009 @ 01:47
::rock.:: ::rock.::
Ναταλία...
15-04-2009 @ 03:40
και ζυγωσε κοντα μου
και μου ζητησε
να του δωσω τη δικια μου.
Κι εγω του ειπα πως
αλλο δε μπορω στα νερα να κολυμπησω
και πως δε μπορω
στα σκοταδια εγω να ζησω.

Κάπως έτσι κι εγώ ::yes.:: ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο