| |
Προσπαθώ να γαληνεύσω την ψυχή μου με κάποιο τρόπο..
Δεν είσαι εδώ…
Πονάω..
Δεν είσαι εδώ
Και όμως υπάρχεις παντού..
Γυρνώ σε μέρη υγρά, σκοτεινά, γεμάτα καπνούς και αλκοόλ..
Μα μέσα από τους καπνούς σχηματίζεται η μορφή σου..
Πνίγω τις αναμνήσεις μου στο κρασί..
Κι όμως καθώς χάνομαι στη δίνη της μέθης μου
Οι αναμνήσεις γίνονται εικόνες στο μυαλό μου
Που στροβιλίζονται με μανία ξανά και ξανά
Κάνοντας με να τις ζω πάλι..
Φτηνές γυναίκες με περιτριγυρίζουν
Κερνώντας με ένα παγωμένο χαμόγελο και ένα ψεύτικο βλέμμα
Προσπαθώντας να με τυλίξουν στον ιστό τους..
Με πλησιάζουν κρύβοντας την πουτανιά τους σε μία μάσκα αγγελικά πλασμένη..
Προσπαθούν να σου κλέψουν και την τελευταία σταγόνα ανθρωπιάς που υπάρχει στην καρδιά σου..
Να σου ρουφήξουν τα αισθήματα και να τα εξαφανίσουν..
Παλεύω με τον εαυτό μου για να αντισταθώ
Αλλα το κρασί και τα ωραία λόγια με έχουν ζαλίσει..
Κάθομαι αβοήθητος με μόνη συντροφιά τις μπερδεμένες σκέψεις μου ταξιδεύοντας στον κόσμο της καρδιάς μου…
Αναζητώντας μία ηλιαχτίδα ελπίδας στο μουντό μου ουρανό…
Τα μαύρα σύννεφα της υποκρισίας έχουν καλύψει τη ζωή μου..
Βυθίζομαι στην απόγνωση
Ψάχνοντας το λιμάνι της ψυχής μου..
Αλλά όπως γίνεται συνήθως
Τα πιο πολλά λιμάνια σε αυτές τις αναζητήσεις είναι αφιλόξενα..
Έτσι και εγώ συνεχίζω
Παίρνοντας την ψυχή μου αγκαλιά να την κρύψω από αυτόν τον κόσμο..
Να μην τον δει και γίνει ίδια με αυτόν..
Της κλείνω τα αυτιά να μην ακούει τις σειρήνες του
Που καθώς εκφυλίζετε θέλει να την παρασύρει μαζί του..
Είναι τόσο άσχημο να είσαι λίγο διαφορετικός;;
Δεν πρέπει να διαφέρεις..
Πρέπει να μοιάζεις με τους άλλους αλλιώς είσαι επικίνδυνος, ψεύτικος..
Έτσι και εγώ αποτραβιέμαι στη σκοτεινή γωνιά μου
Παρατηρώντας τον κόσμο που φορώντας το ωραιότερό του προσωπείο
Προσπαθεί να ξεγελάσει την ζωή..
Να δείξει ότι είναι ευτυχισμένος σε αυτή τη μίζερη καθημερινότητα που ζεί..
Καθημερινότητα που έχει εκπορνεύσει όλες σου τις σκέψεις..
Όλες σου τις στιγμές κάνοντας σε να ζεις σαν σκιά..
Περιφέρομαι ανάμεσά τους προσπαθώντας να σπάσω τη μάσκα που φοράνε και να δω τι σκέφτονται..
Και όμως εκείνη τη στιγμή με κυριεύει ο φόβος
για αυτό που πρόκειται να αντικρύσω..
Δεν ξέρω αν έχω τη δύναμη να το κάνω..
Κάθομαι πάλι στην απομόνωσή μου..
Το σκοτάδι κρύβει τη μορφή μου
και εγώ φορώντας τη δικιά μου μάσκα μπορώ να τους κοιτάζω..
Όχι φυσικά στα μάτια
γιατί μπορεί να καταλάβουν την αδυναμία μου και να με ραγίσουν..
Δεν θέλω να ξέρει κανείς ότι πονάω..
Θα φορέσω το γελοίο κουστούμι της ευτυχίας
και θα βγω να γιορτάσω το θάνατό μου..
Η ψυχή μου φωνάζει, τρέμει, δακρύζει..
Τα δάκρυά της κυλάνε στο πρόσωπό μου χαράζοντας το..
Αλυσοδεμένη στη φυλακή του σώματός μου σβήνει..
Μα πριν πεθάνει παραμιλά..
Φύγε μακριά μου δεν αντέχω άλλο τόσο πόνο..
Θέλω να εξαφανιστείς από τη ζωή μου..
Θέλω να ξεχάσω κάθε τι δικό σου..
Η καρδιά μου έχει σπάσει σε χίλια κομμάτια
κι όμως το κάθε κομμάτι χτυπά στο παλμό σου..
Ακούω το όνομά μου και γυρίζω νομίζοντας ότι με φωνάζεις..
Νιώθω την ανάγκη να πιώ απόψε..
Θέλω να ξεφύγω από τους δαίμονές μου..
Είναι συνέχεια κοντά μου
Παραφυλώντας μία ευάλωτη στιγμή για να με ξελογιάσουν..
Στρίβω ένα τσιγάρο για να χαθώ
και κατεβάζοντας τον καπνό αναπνέω τις στιγμές μας..
Είναι τόσο καυτές που νιώθω τα σωθικά μου να φλέγονται..
Έλα να με δεις
Μια φωτιά έχω γίνει να φωτίζω το δρόμο σου..
Μια φωτιά να σε τυλίξω και να ακουμπώ το κορμί σου..
Μια φωτιά ήταν και ο έρωτάς μας που τα έκαψε όλα στο πέρασμά του..
Στάχτη έγιναν..
Μαζί και εγώ..
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
