| |
[U]ZΩΗ ΞΑΝΑ[/U]
Κοιτάζω μες στα μάτια σου
ατέλειωτα ταξίδια
Ξεχνάω μες στα χάδια σου
τα μιας ζωής συντρίμμια
σαν βρήκα μες στην αγκαλιά σου
την πιο όμορφη πατρίδα.
(R)
Δεν έχω πια λογαριασμούς
σε κανέναν δεν χρωστάω
Τους πλησιάζω τους γκρεμούς
μα πια να προσπερνάω
Είσαι (για μένα) μια ζωή ξανά
δεν το περίμενα μα να...
έχω μια ζωή ξανά!
Διχάζομαι στα ατρόμητα
δεν ξέρω αν νικήσω
Να νικηθώ στη μάχη σου
για την αγάπη θα θελήσω
μα έλα που δεν τόλμησα
τον ήλιο να κερδίσω
Τόσες θύελλες γιατί;
Είναι όμορφη η λιακάδα
σαν μι' αστραφτερή μπουγάδα
σε μια όμορφη ταράτσα
ΦΩΣ ΜΟΥ
Μια φωνή μες στη σιωπή
και θαρρείς πως ειν' η δική σου.
Μια απρόσμενη στιγμή
να θυμίζει την φυγή σου.
Μα ήμουν ήδη μακριά
ποιόν θαρρώ πως ξεγελάω.
Κάπως θυμάμαι αμυδρά
από το φως να ξεγλιστράω.
Ένα χαμόγελο που σβήνει
απομένει τώρα πια.
Σαν ακρόγυαλο θυμίζει
που κύμα δεν το φτάνει πια.
Ένα χαμόγελο που σβήνει
μια ζωή που αργοσβήνει.
Μια στιγμή μες στη βροχή
μια εικόνα μαγική σου.
Στην αδύναμη στιγμή
ν' αφεθώ μες στην αφή σου.
Μα είσαι ήδη μακριά
πως να ξέρεις τι περνάω.
Μα μετανιώνω φανερά
που στο φως σου αντιδράω.
[U]ΤΟ ΤΕΡΜΑ[/U]
Όλοι οι δρόμοι
Με μια φόρα οδηγούν στο τέρμα
Σαν μια ρόδα που κυλάει δίχως φρένα
Όλοι οι δρόμοι προς το τέρμα
Μα όλοι οι χρόνοι
Μ΄ένα πείσμα σταματούν σε σένα
Σαν τον θύτη που ζητάει και ρέστα
Όλοι οι χρόνοι
Πριν το τέρμα
Στα παραμύθια μην με ψάχνεις
Ούτε σε ταινία ρομαντική
Δεν είναι αγάπη ό,τι πονά
Δεν είναι απάτη ότι κοιτάς
Εγώ θα είμαι δω, εδώ κοντά σου
Λίγο πριν το τέρμα μα κοντά σου
Όλοι οι τρόποι
Για το τέρμα οδηγούν στο ψέμα
Σαν μια χούφτα ανοιχτή που διψά για ένα κέρμα
Όλοι οι τρόποι
Για το τέρμα
Μα όλοι οι φόβοι
Πως μια μέρα θα ‘ναι πια το τέρμα
Σαν ζωγραφιά γραμμένη μες στο δέρμα
Όλοι οι φόβοι
Για το τέρμα
Όλοι οι δρόμοι, όλοι οι χρόνοι κι όλοι οι τρόποι
Το άρωμα σου, στην υγειά σου κερνούν τη μνήμη.
Κι όλοι οι φόβοι πως μια μέρα θα είναι το τέρμα
Σαν να ανταριάζει μια μέρα μιαν ήσυχη λίμνη
Δεν είναι αυτό, πώς να στο πω
Δεν είναι αγάπη ότι πονά
Δεν είναι απάτη ότι κοιτάς
ΔΥΟ ΤΣΙΓΑΡΑ ΔΡΟΜΟΣ
Στιγμή – στιγμή
μετρώ τη σιωπή,
μα δεν μετριέται η αντοχή,
δεν υποφέρεται η σιωπή.
Στεγνή – πληγή
που αιμορραγεί,
μα δεν ξεχνιέται η ενοχή,
μου αντιστέκεται η φυγή.
®
Δυο τσιγάρα δρόμος
μακριά σου.
Δυο γουλιές ο τρόμος
στην υγειά σου.
Μια ζωή ο χρόνος
στη σκιά σου.
Δυο τσιγάρα δρόμος
μακριά σου.
Δυο σταγόνες λάδι
στη φωτιά σου.
Αχ γυρνά ο δρόμος
γειτονιά σου.
Σκηνή – σκηνή
να ζω τη στιγμή
που επιστρέφει η εποχή
σαν φθινοπώρου, ψυχρή, βροχή.
Δάκρυ – γυαλί,
βαθιά στην ψυχή
για να ξεχνιέται η ενοχή,
να μην παιδεύεται η φυγή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
