| |
Στεναζουν οι βουνοκορφες
αντιλαλουν τα βραχια
απ τις φωνες τους στεναγμους
κι απο τα μοιρολογια
μια μανα ολοφυρεται
μανα χαροκαμενη
μοιρολογαει το σπλαχνο της
με ματωμενα λογια
--------------------------------
Το γιο που τον σημαδεψε
ο χαρος και τον πηρε
παντοτινα στους ουρανους
και στα δικα του αλωνια
τη μανα δεν τη σκεφτηκε
και του παιδιου τα νειατα
τον πηρε και τον κρατησε
στα μαυρα του σαλονια
-----------------------------
Χαρε του αδη βασιλια
και αρχοντα του πονου
να μην ξαναρθης πια ποτε
αλλο παιδι μην παρης
μανα μην κλαψη αλλη φορα
για το χαμενο γιο της
φυγε ρε χαρε μακρυα
και πια να μην ξαναρθης
-------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
