| |
Το ταβάνι κοιτώ και η σκέψη γυμνή σαν μια φλόγα χορεύει
Στο ρυθμό του κορμιού το κορμί μου κολλά και πεθαίνει
Το θολό μου μυαλό απ' τη μέθη πλανιέται στους στίχους
Σ' αγαπάω καιρό μα το χθες δεν χωρά μες τους τέσσερις τοίχους
..
Σαν τις φλόγες καυτές οι γυμνές μας στιγμές και μας λιώνουν
Λίγες ώρες μαζί και τις ζούμε γυμνοί και μετά και αυτές τελειώνουν
Σε ζητάω τυφλά και με μάτια κλειστά της ψυχής σου το ψέμα αγγίζω
Είμαι πιο δυνατός μα είσαι εσύ ο θεός και ταξίδι καινούριο αρχίζω
Είσαι μια μουσική που δεν έχει φωνή και μονάχη στη νύχτα σωπαίνει
Μα με θες σα τρελή και η τρέλα αυτή απ' την άδεια ζωή ξεμακραίνει
Κι είμαι εγώ ποταμός που τις όχθες γεμίζει με του έρωτα όμορφα χάδια
Σαν παλιά συνταγή που σκορπά της ντροπής μυστικά και αλήτικα βράδια
Τούτη δω η ζωή σαν μια άσπρη γιορτή με μια κόκκινη φουξ κορδελίτσα
Δεν υπάρχει αρχή ούτε τέλος γιατί δεν χωρά άλλο πια η βαλίτσα
Η δικιά σου ψυχή τ' ουρανού την αυλή με το φως των ματιών πλημμυρίζει
Κι η δικιά σου γυρνά στου μυαλού τα στενά μα στο τέλος σε μένα γυρίζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
