Δεν αναβω φωτια που δεν ειμαι ικανος να καω μεσα της
Μην μ'αναγκασεις να γινω φωτια
ξυπνωντας αισθηματα παλια,
δεν θα καεις μονο εσυ
θα καω & γω μαζι,
θυμαμαι την αρχη σαν χθες
΄΄μονο για κεινη μη μου λες΄΄
καταστασεις μπερδεμενες
& ζωες σημαδεμενες,
γυρευεις λογια να σου πω
δεν ειναι ευκολο αυτο,
να ακουστει μονο μια λεξη
η φλογα παλι να θεριεψει,
λοιπον θα το παραδεχτω
παιζω αμυνομενος κρυφτο,
σκεφτωμαστε διαφορετικα
εγω μυαλο,εσυ καρδια,
η ευκαιρια μας χαθηκε πια,
ακομα & με μιση ψυχη
κανεις δεν επαψε να ζει...