| |
Χιονιζε. Τα τρενα στον καμπο σφυριζαν.
Σηκωθηκε. Με το τσιγαρο στο στομα βγηκε εξω.
Οι παγοι στους πολους ακομη να λιωσουν.
Ξυπνησε. Κανεις δεν τον περιμενε κι ας ενιωθε σημαντικος.
Εφυγε. Μ’ ένα νωχελικο χαμογελο. Καποιος φωναξε.
«Επαψε ο χρονος να τρεχει», σκεφτηκε.
Σ’ ένα λεπτο αποφασισε για το μελλον του.
Η γνωση του το επετρεπε.
Ετριψε με την ανασα του τα σκληρα του γενια.
Κατι τον ενοχλησε. Το ραδιοφωνο ηταν ανοιχτο και περιμενε.
Εκεινος όμως δεν περιμενε.
Το βυθισε στο σκοτος με μια του κινηση.
«Τιποτα δεν θα μ’ εμποδισει..!», φωναξε με θυμο
Η σκια του μεγαλωσε. Σουρουπωσε.
Κι ας μην ειχε νιωσει ουτε ένα λεπτο.
Κι ας ειχε βασανισει τη σκεψη του τοσες ωρες.
Κι ας ηταν οι μυγες που κυνηγουσε απελπιστικα γρηγορες.
Ξαφνικα καταλαβε. Πρωτη φορα η ψυχη του ποθησε την ξεκουραση.
Ειχε γερασει πια. Ενιωσε τους αιωνες χιλιαδες
να φευγουν από πανω του. Πεθανε. Σιωπησε.
Η ιστορια ελανθανε. Κι η γη δεν τη συγχωρεσε…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
