| |
Τα λόγια που θα σε κατηγορούσαν
Μενουνε κενά στο στόμα, και τα σκοτώνω
Μόλις πριν εμφανιστούν
Κραυγή φρίκης, θλίψης, απελπισίας..
Αδικια
Σπασμένες αναμνήσεις..Μια θολή εικόνα
Στον καθρέφτη..
Ηταν εγώ! Ηταν εγώ με τις λευκές ελπίδες,
Τις χρυσές πεταλούδες!
Λόγια αγάπης, πίστης , αφοσίωσης ομορφιάς..
Λογια δοσμένα απλόχερα,
Μια καρδιά έτοιμη να αγαπήσει!
¨Ενα σκοτεινό δωμάτιο, μια πεθαμένη φωτογραφία..
Μυρίζει προδωσία..
Παγώνουν τα δάκρια..Σταματάνε τα λόγια..
Σιωπή...
Ντιν-νταν
Σαν μια καμπάνα που πέθανε,
Η καρδιά μου σταματά
Να μου ανήκει..
Μένω μικρή και μόνη
Σ'ενα κόσμο απουσίας , μίσους , μοναξιάς
Με μια καρδιά άχρηστεμένη,
Με όνειρα κλεμμένα,στον άερα της προδοσίας..
Μια καρδιά που ξέρει μόνο ν'αγαπά εσένα, και μένει
Παγωμένη στο στήθος
Σε απραξία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
