Jorlin
24-04-2009 @ 14:13 | http://www.youtube.com/watch?v=X9PjCVNK-po&feature=related | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
24-04-2009 @ 14:21 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
idroxoos
24-04-2009 @ 16:24 | Κι έτσι
Με την ψυχή στα πόδια
Απ’ το χαμό μου δραπετεύω
Το τρυφερό, ζεστό κουκούλι μου άπονα διαρρηγνύω
Ορθώνω τα τσαλακωμένα μου φτερά
Και με αβέβαιο, ασταθές πέταγμα ξεκινώ
Στην κρύα και πνιγηρή ατμόσφαιρα του κόσμου
Ν’ αναζητήσω επιτέλους κι εγώ
Τη δική μου τζούρα
Καθάριου οξυγόνου
::up.:: ::up.:: | |
MASTER
24-04-2009 @ 17:30 | ίσως αν κάτι πεθαίνει είναι καλύτερα να το αφήσουμε να πεθάνει μόνο του.. | |
Ektos_topou
24-04-2009 @ 23:49 | πολύ δυνατό..Καλημέρα! ::up.:: | |
Γιάννης Χρυσέλης
25-04-2009 @ 00:30 |
Στην κρύα και πνιγηρή ατμόσφαιρα του κόσμου
Ν’ αναζητήσω επιτέλους κι εγώ
Τη δική μου τζούρα
Καθάριου οξυγόνου
εξαιρετικό ::wink.:: | |
peiraiotissa
25-04-2009 @ 03:15 | Μα τώρα τρέμω πως το παραλίγο θύμα μου
Εμένα θα σκοτώσει τελικά
Ανεπανάληπτη έκφραση....μπράβο!!!!!!!!!
::kiss.:: ::up.:: | |
TAS
25-04-2009 @ 03:32 | είσαι αποκαλυπτική, ελεύθερη, ασυμπλεγματική...δηλαδή ...ποιήτρια . .(και το τραγούδι σου, καταπληκτικό . .Γεια σου Jorlin) . . | |
tarifula
25-04-2009 @ 09:07 | Κι έτσι
Με την ψυχή στα πόδια
Απ’ το χαμό μου δραπετεύω
Ν’ αναζητήσω επιτέλους κι εγώ
Τη δική μου τζούρα
Καθάριου οξυγόνου
πολυ καλο.... ::yes.:: | |
χρηστος καραμανος
25-04-2009 @ 11:18 | Κι έτσι
Με την ψυχή στα πόδια
Απ’ το χαμό μου δραπετεύω
Το τρυφερό, ζεστό κουκούλι μου άπονα διαρρηγνύω
Ορθώνω τα τσαλακωμένα μου φτερά
Και με αβέβαιο, ασταθές πέταγμα ξεκινώ
Στην κρύα και πνιγηρή ατμόσφαιρα του κόσμου
Ν’ αναζητήσω επιτέλους κι εγώ
Τη δική μου τζούρα
Καθάριου οξυγόνου
Αν αγαπάς κάτι, άστο να φύγει... Αν γυρίσει, είναι δικό σου...για πάντα; ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Brand Pitt
25-04-2009 @ 15:26 | ::wink.:: ::yes.:: ::up.:: | |
Jorlin
25-04-2009 @ 15:55 | Καλησπέρα σε όλους κι ευχαριστώ!...
Βίκτωρα, συμφωνώ μαζί σου... Όταν βιώνω κάτι που πεθαίνει το περιμένω να πεθάνει μόνο του, ή (γιατί όχι;) να ανακάμψει - η ζωή είναι απρόβλεπτη! Όταν όμως στη θέση αυτού που πεθαίνει γεννιέται ένα όνειρο που δεν έχει ελπίδες πραγμάτωσης, τότε αυτό δεν πρέπει να επιβιώνει...
TAS... δεν ξέρω τι να πω... το σχόλιό σου με συγκίνησε απίστευτα... Να 'σαι καλά!!
Καλό βράδυ στη στιχοπαρέα! . . . ::hug.:: | |
Jorlin
25-04-2009 @ 15:59 | Υ. Γ. Χρήστο, δεν ξέρω αν θα 'ναι για πάντα, αλλά για ικανοποιητικό χρονικό διάστημα... μάλλον ναι! | |
MASTER
29-04-2009 @ 02:34 | δεν ξέρω...αυτό περί ονείρου είναι συζητήσιμο | |
ψιτ-ψιτ
11-05-2009 @ 23:31 | μ΄ αρεσε.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
O Axristos
16-06-2009 @ 23:34 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
 |
