 |
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Κώστας Χατζής
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα
Σ’ απαρνήθηκα τρις
κι αν με ρώταγαν κι άλλη
θα σ’ αρνιόμουν και πάλι
τι να πεις, τι να πεις.
Ρίζες νόμιζα έχει
η αγάπη στη Γης
μα τι λίγο αντέχει
στον βοριά της ζωής
τι να πεις, τι να πεις.
Σ’ απαρνήθηκα τρις
πόσο έκλαψα, πόσο
και σ’ αγάπαγα τόσο
τι να πεις, τι να πεις.
Πέτρα είπα θα γίνω
και βουνό να κρυφτείς
κι έγειρα σαν το κρίνο
στον βοριά της ζωής
τι να πεις, τι να πεις.
Σ’ απαρνήθηκα τρις
και τα όνειρα σβήσαν
θα σ’ αρνιόμουν κι αν ήσαν
χίλιοι τρεις, τι να πεις.
Βράχος έλεγα θα ’ναι
η αγάπη στη Γης
μα οι όρκοι σκορπάνε
στον βοριά της ζωής
τι να πεις, τι να πεις.
|  |
Lyrics: Sotia Tsotou
Music: Kostas Hatzis
First version: Marinella
I renounced you thrice
and if more asked me
I would renounce you another,
what can you say - what can you say?
I thought there were roots
of love in the earth
but how little it lasts
in the norther of life
what can you say - what can you say?
I renounced you thrice,
how much I cried, how much...
and I loved you so,
what can you say - what can you say?
I said I'd become a rock
and a mountain for you to hide
and I leaned like a lily
in the norther of life
what can you say - what can you say?
I renounced you thrice
and the dreams faded,
I'd renounce even if there were
a thousand and three, what can you say?
I thought of love
as a rock in the earth,
but the vows are scattered
in the norther of life
what can you say - what can you say?
| |
