 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Μίση προδοσίες και αγχόνες
πώς να βαστάξουν πες μου οι λαοί,
γίναν εφιάλτες οι αιώνες
κι έχει η καρδιά σαν κάρβουνο καεί.
Μίση προδοσίες και αγχόνες
δε μας θυμούνται ούτε κι οι θεοί.
Κλείνουν τα παράθυρα οι μανάδες
να μην κοιτάνε τ’ άμυαλα παιδιά,
γέμισαν οι δρόμοι από φονιάδες
τα βήματά τους άκου τα βαριά.
Κλείνουν τα παράθυρα οι μανάδες
κι έχουν μια μαύρη πέτρα στην καρδιά.
Φίλε το τραγούδι μου στο είπα,
είναι γραμμένο μ’ άλιωτη μπογιά.
Στείλε της εκδίκησης το γύπα
ν’ ανάψει της οργής την πυρκαγιά.
Φίλε το τραγούδι μου στο είπα
καν’ το δικό σου τώρα κι έχε γεια.
Κυρά ζωή σκοτεινή μητέρα
αχ δε μας πήγες παραπέρα.
Κυρά ζωή του καημού δασκάλα
σβήνεις το ένα έρχονται άλλα.
|  |
Lyrics: Nikos Ykatsos
Musica: Manos Hatzidakis
Prima esecuzione: Maria Faradouri
Odii tradimenti e impiccagioni
come sopporteranno dimmi i popoli
i secoli sono diventati incubi
e come un carbone è arso il cuore.
Odii tradimenti e impiccagioni
neppure gli dei si ricordano di noi.
Le madri chiudono le finestre
per non vedere i figli scervellati
le strade sono piene di assassini
li senti i loro passi lenti e grevi.
Le madri chiudono le finestre
e una pietra nera hanno dentro il cuore.
Amico la mia canzone te l'ho detta,
è stata scritta con una vernice strana.
Vendicatore manda l'avvoltoio
ad appiccare l'incendio del furore.
Amico la mia canzone te l'ho detta
adesso tocca a te e stammi bene.
Nostra signora vita madre tenebrosa
ahi non ci hai condotto un po' più in là.
Nostra signora vita maestra del dolore
uno ne spegni e altri son già qua.
| |
