 |
Στίχοι: Βασίλης Μαντζουράνης
Μουσική: Βασίλης Μαντζουράνης
Πρώτη εκτέλεση: Δυτικές Συνοικίες
Κομμένο γυαλλί, είναι τα θέλω μου,
δεν ξέρω γιατί, όλα είναι θολά.
Υγρή φωτιά, κατακαίει το μέλλον μου,
η ψυχή, το εγώ μου, φτηνά ξεπουλά.
Ψάχνω ένα καλύτερο λάθος,
ένα ψέμα, που δε φοβάται το φως.
Γύρω κόσμος, μα είμαι μονάχος,
σταμάτησα το χρόνο, και βγήκα εκτός.
Με DNA, άλλης εποχής,
κλονοποιώ τα όνειρά μου.
Λιώνουν τα χιόνια της ζωής,
όξινη βροχή, τα δάκρυά μου.
Ψάχνω ένα καλύτερο λάθος,
ένα ψέμα, που δε φοβάται το φως.
Γύρω κόσμος, μα είμαι μονάχος,
σταμάτησα το χρόνο, και βγήκα εκτός.
|  |
Paroles: Vasilis Madzouranis
Musique: Vasilis Madzouranis
Première Performance: Dytikes Synoikies
Mon souhait est du verre brisé
je ne sais pourquoi, tout est trouble.
Feu humide, mon avenir est en flammes,
mon âme, mon ego, trahis pour rien.
Je cherche une faute meilleure,
un mensonge, qui ne craint pas la lumière.
Autour de moi des gens, mais je suis seul,
j'ai arrêté le temps et me suis mis hors jeu.
Avec un ADN d'une autre époque,
je clone mes rêves.
Les neiges de la vie fondent,
mes larmes une pluie acide.
Je cherche une faute meilleure,
un mensonge, qui ne craint pas la lumière.
Autour de moi des gens, mais je suis seul,
j'ai arrêté le temps et me suis mis hors jeu.
| |
