 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Κοίτα πως με ησυχάζει που σ’ άκουω και σήμερα,
Βρήκα μια αφορμή να πάρω κάτι να σου πω
Είναι τα αισθήματα μου σαν θηρία ανήμερα,
Κι ούτε ξέρω πως τ’ αντέχω και τα συγκρατώ
Ποιος από τους δυο τολμάει αυτήν την πρώτη πρώτη κίνηση
Μια λέξη, ένα χάδι, έτσι για αρχή
Κι όπου θέλει ας μας παει αυτή η δυνατή συγκίνηση
Πόσο θα θελα να γίνει λίγο πιο ακατάλληλη η σκηνή
Μες στο γέλιο σου, στο βλέμμα, κοιτά πως ταξίδεψα
Μου χαρίζεις λίγο χρόνο μα πολύ χαρά
Μ’ ένα απλό καφέ μαζί σου, κοιτά πως ξεδίψασα
Τώρα που έμαθα πού μένεις να έρχομαι συχνά
Ποιος από τους δυο τολμάει αυτήν την πρώτη πρώτη κίνηση
Μια λέξη, ένα χάδι, έτσι για αρχή
Κι όπου θέλει ας μας παει αυτή η δυνατή συγκίνηση
Πόσο θα θελα να γίνει λίγο πιο ακατάλληλη η σκηνή
|  |
Text: Eleana Vrahali
Musik: Mihalis Hatziyiannis
Uraufführung: Mihalis Hatziyiannis
Siehe wie es mich beruhigt, dich heute gehört zu haben
Ich fand einen Anlass um dich anzurufen, dir etwas zu sagen
Meine Gefühle sind wie große wilde Bestien
Und ich weiß nicht Mal wie ich sie aus- und aufhalte
Wer von uns beiden wagt diesen allerersten Schritt
Ein Wort, eine Streicheleinheit, nur so für den Start
Und sollen uns diese starken Emotionen hinführen wo sie wollen
Wie sehr möchte ich, dass die Situation ungeeigneter wird.
In deiner Lache, in deinem Blick, schau wie ich gereist habe
Du schenkst mir wenig Zeit aber viel Freude
Mit einem einfachen Kaffee schau wie sehr ich meinen Durst gestillt habe
Jetzt, da ich weiß wo du wohnst, sollte ich oft kommen
Wer von uns beiden wagt diesen allerersten Schritt
Ein Wort, eine Streicheleinheit, nur so für den Start
Und sollen uns diese starken Emotionen hinführen wo sie wollen
Wie sehr möchte ich, dass die Situation ungeeigneter wird.
| |
