 |
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Έχω πάψει να πιστεύω πια
το ποίημα της αγάπης
το ποίημα της παρηγοριάς
της πιο γλυκιάς απάτης
Τώρα μοιάζει όνειρο
που το ’σβησε η μέρα
κι είναι η μέρα σκοτεινή
και πώς να δεις πιο πέρα
Μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ
Δώσ’ μου μια νέα αρχή
μεσ’ στην καμένη γη
Μεσ’ στην καμένη γη
μη με ξεχνάς εσύ
Έχω πάψει να πιστεύω πια
τα ίδια παραμύθια
που κάποτε ορκίστηκα
πως λένε την αλήθεια
Τώρα δε βρίσκω τίποτα
και τίποτα δε χάνω
κι από τούτη τη ζωή
αξίζω παραπάνω
Μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ
Έχω πάψει να φοβάμαι πια
τον αυστηρό σου νόμο
μου είχε κόψει τα φτερά
μου έκλεινε το δρόμο
Τώρα πάω πια παντού
μα πουθενά δε φτάνω
κι όσο χρωστάω πιο πολλά
ξοδεύω παραπάνω
Μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ
|  |
Letras de Canciones: Nikos Portokaloylou
Música: Nikos Portokaloylou
Primera representaci: Nikos Portokaloylou
He cesado de creer ya
el poema del amor,
el poema del consuelo
del más dulce engaño.
Ahora parece sueño
que borra el día,
y es el día oscuro
y cómo ver más allá.
Pero y si yo estoy perdido
no me olvides nunca tú.
Dame un nuevo comienzo
dentro de la tierra quemada
dentro de la tierra quemada
no me olvides tú.
He cesado de creer ya
los mismos cuentos
que algún día juré
que decían la verdad.
Ahora no encuentro nada
y nada busco,
y de esta vida
merezco más.
Pero y si yo estoy perdido
no me olvides nunca tú.
He cesado de temer ya,
tu severa ley
me había cortado las alas
me cerró el camino.
Ahora voy ya a todas partes
pero a ninguna llego
y por mucho que debo
gasto más.
Pero y si yo estoy perdido
no me olvides nunca tú.
| |
