 |
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Κατσιμίχας & Χάρης Κατσιμίχας
Στα χρώματα ξεχάστηκα, στ’ αρώματα του Μάη
πόσα φεγγάρια ήπιαμε μέσα σε μια νυχτιά
Οποιος μεθάει με όνειρα, με δάκρυα ξεμεθάει
και βγαίνει απ’ την Άνοιξη με μια λαβωματιά
και βγαίνει απ’ την Άνοιξη με μια λαβωματιά...
Ξέρω καλά...
Ξέρω καλά πως μ’ απατούν ο φόβος κι η ελπίδα
μα στη γλυκιά τους έμαθα να πέφτω την παγίδα
Θα είμαι εδώ, τ’ ανέλπιστα πάντα να περιμένω
κάθε καινούργια Άνοιξη, κατάπληκτος, κατάπληκτος να μένω
Θα είμαι εδώ...
Φέρνει μποτίλιες αδειανές στην αμμουδιά το κύμα
κλείνω σε μια το μήνυμα "σ’ αγάπησα πολύ"
Τι κι αν δεν έχει νόημα, είναι η ζωή ένα ποίημα
καρπός που σκάει τη φλούδα του στου ήλιου το φιλί
καρπός που σκάει τη φλούδα του στου ήλιου το φιλί
στου ήλιου το φιλί....
|  |
Paroles: Alkis Alkaios
Musique: Panos Katsimihas
Première Performance: Panos Katsimihas & Haris Katsimihas
Je me suis perdu dans les couleurs, dans les parfums de mai
combien de lunes avons-nous bu en une seule nuit
Celui qui s'enivre de rêves dessoûle avec des larmes
et sort du printemps blessé
et sort du printemps blessé...
Je sais bien...
Je sais bien que la peur et l'espoir me trompent
mais j'ai appris à tomber dans leur doux piège
Je serai là, toujours à attendre l'inespéré
chaque nouveau printemps, à nouveau ébahi
Je serai là...
La houle rejette des bouteilles vides dans le sable
je termine vite le message "je t'aime beaucoup"
Même si elle n'a pas de sens, la vie est un poème
fruit qui crève son écorce avec le baiser du soleil
fruit qui crève son écorce avec le baiser du soleil
avec le baiser du soleil...
| |
