 |
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά
Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή.
Κοιτάζω απ’ το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.
Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
|  |
Lyrics: Pavlos Pavlidis
Musica: Pavlos Pavlidis
Prima esecuzione: Xylina Spathia
Una fotografia vecchia
di una spiaggia deserta
in silenzio
Dal balcone sto guardando
la strada che si offusca
dalla pioggia
Si dice che sul paese in cui naufragasti
regnano le streghe
Si tuffano nel fondo e ti tirano su
in superficie
Si dice che lasciavi sulle onde
degli amuleti e dei messaggi per noi
Li trovarono i bambini e svanirono
all'improvviso
La città si accende le luci
come una nave
Una festa...
Mi ricordo di te che ridevi
Mi chiedevi di rimanere
bambino per sempre
Si dice che sul paese in cui naufragasti
regnano le streghe
Si tuffano nel fondo e ti tirano su
in superficie
Si dice che lasciavi sulle onde
degli amuleti e dei messaggi per noi
Li trovarono i bambini e svanirono
all'improvviso
| |
