 |
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Δώρος Γεωργιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Ελπίδα
Άλλες ερμηνείες:
Μιχάλης Χατζηγιάννης
Τη μέρα τα πέταλα κλείνω
τ’ αγκάθια μου μόνο κρατώ
Φαρμάκι μου δίνουν και δίνω
αφού με πατάνε, πατώ
Μα η νύχτα μ’ αλλάζει
τη νύχτα να `ρθεις
τη νύχτα θα είμαι
αυτό που ποθείς
Θα είμαι πανάχραντο κρίνο
και ήλιος αγάπης ζεστός
αυτό που μπορούσα να γίνω
αν ήταν ο κόσμος σωστός
Σήμερα αγάπη μου πάλι
με πίκρανες τόσο πολύ
τη μέρα η σκληρή βιοπάλη
κι ο αγώνας σε κάνει σκληρή
Μα η νύχτα μ’ αλλάζει
τη νύχτα να `ρθεις
τη νύχτα θα είμαι
αυτό που ποθείς
Θα είμαι πανάχραντο κρίνο
και ήλιος αγάπης ζεστός
αυτό που μπορούσα να γίνω
αν ήταν ο κόσμος σωστός
|  |
Lyrics: Sotia Tsotou
Music: Doros Yioryiadis
First version: Elpida
Other versions:
Mihalis Hatziyiannis
During the day I shut my petals
I keep only my thorns
They give me and I give back poison
as long they step on me, I step on them
But night changes me
come in the night
in the night I shall be
what you long for
I shall be an all white (pure) lily
and love's warm sun
the one I could become
if this world was right
Today, my love, again
you grieved me so much
during the day, the effort to make your living
and the struggle make you harsh
But night changes me
come in the night
in the night I shall be
what you long for
I shall be an all white (pure) lily
and love's warm sun
the one I could become
if this world was right
| |
