 |
Στίχοι: Κ.Χ Μύρης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Στους χρόνους της καταστροφής
εικοσιδυό και πέρα
φονιάδες παραμόνευαν
το γέρο μου πατέρα.
Οι τοίχοι γέμιζαν αυτιά
οι νύχτες κρύα μάτια
οι πόρτες κρύβανε φωνές
σκιές τα σκαλοπάτια.
Πικροί καιροί σημαδιακοί
με δάκρυα κι αλάτι
με του δασκάλου τη φωνή
το χέρι του εργάτη.
Μαζί με κείνους στο σταυρό
παρά να προσκυνήσω
παρά να πάω μπρός σκυφτός
ορθός να πολεμήσω.
Τα χέρια νά ‘ναι σίδερα
και θα γυρίσει η σφαίρα
θα φέρει κάτω το φονιά
και πάνω τον πατέρα.
|  |
Texter: K.H Myris
Musik: Yiannis Markopoulos
Uruppförande: Maria Dimitriadi
Katastrofets åren
tjugotvå och efter
mördare spanade
min gammal pappa.
Väggar fulla av öror
nätter av kalla ögon
dörrar döljade ljud
skuggor trappor.
Bittra tider märkerade
med tårar och salt
med lärarens ton
arbetarens hand.
Med dom i krossets märke
i stället av buga mig
i stället av att gå hopkrupen
käpprak strider jag.
Händer ska vara av järn
och kulan vänder tillbaka
slår ner mördaren
och lyfter pappan.
| |
