 |
Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης & Αντώνης Κλειδωνιάρης
Άλλες ερμηνείες:
Τζένη Καρέζη & Γιάννης Φέρτης
Μαίρη Λίντα
Κώστας Σμοκοβίτης
Αλέξια
Χορωδία Τερψιχόρης Παπαστεφάνου
Μαρία Φαραντούρη
Θάνος Ολύμπιος
Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,
περιστεράκι στον ουρανό...
τον ουρανό μες στα δυο σου μάτια κοιτάζω,
βλέπω την πούλια και τον Αυγερινό.
Η μάνα σου είναι τρελή
και σε κλειδώνει μοναχή,
σαν θέλω νά `μπω στην κάμαρή σου
μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί,
και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα,
μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή.
Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,
βαρκούλα στο Σαρωνικό...
Σαρωνικέ μου, τα κυματάκια σου δώσ’ μου,
δώσ’ μου τ’ αγέρι, δώσ’ μου το πέλαγο.
Η μάνα σου είναι τρελή
και σε κλειδώνει μοναχή,
σαν θέλω νά `μπω στην κάμαρή σου
μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί,
και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα,
μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή.
Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,
δεντράκι στο Βοτανικό...
Πάρε το τραμ μόλις δεις πως πέφτει η νύχτα,
πέφτουν οι ώρες, πέφτω, λιποθυμώ.
Η μάνα μου είναι τρελή
και με κλειδώνει μοναχή,
σαν θέλω νά `μπεις στην κάμαρή μου
σου ρίχνω μεταξωτό σχοινί,
και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα
μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή.
|  |
Lyrics: Mikis Theodorakis
Mузика: Mikis Theodorakis
Първото изпълнение: Yriyoris Bithikotsis & Adonis Klidoniaris
Други изпълнения:
Tzeni Karezi & Yiannis Fertis
Mairi Lida
Kostas Smokovitis
Alexia
Horodia Terpsihoris Papastefanou
Maria Faradouri
Thanos Olybios
Маргарита, Маргаритке,
гълъбче в лазура.
Небето в двете ти очи съзирам,
съзвездия и блясък виждам.
Майка ти е луда
и заключва те сама.
Когато в стаята ти искам да се кача,
ти хвърляш ми копринено въже.
И тъй заключени вижда ни нощта,
виждат ни звездите и зората.
Маргарита, Маргаритке,
лодчица в Сароникос
Понеси ме, вълните си дай ми,
дай ми вятъра, морето дай ми.
Майка ти е луда
и заключва те сама.
Когато в стаята ти искам да се кача,
ти хвърляш ми копринено въже.
И тъй заключени вижда ни нощта,
виждат ни звездите и зората.
Маргарита, Маргаритке,
малко дръвче във Вотаникос,
Хвани трамвая, видиш ли нощта как пада.
Часовете минават, аз пропадам и отпадам.
Майка ти е луда
и заключва те сама.
Когато в стаята ти искам да се кача,
ти хвърляш ми копринено въже.
И тъй заключени вижда ни нощта,
виждат ни звездите и зората.
| |
