 |
Στίχοι: Βασίλης Δήμας
Μουσική: Βασίλης Δήμας
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης
Άνθρωποι και όντα υστερόβουλα
όλα στο συμφέρον τους υπόδουλα,
όλοι στηλιτεύουν και εκθειάζουνε
εύσημα στο τίποτα μοιράζουνε.
Ποιο κατεστημένο φέρνει όνειρα
πείτε μου εσείς μυαλά παμπόνηρα,
πάλι ένα ψεύτικο παράσημο
έκανε διάσημο τον άσημο
Σ’ ένα χαζοκούτι τόσα χρόνια,
έχω κουραστεί να βλέπω ψώνια.
Πήραν οι ασήμαντοι αξία
τίποτα δεν έχει σημασία,
τώρα πλέον ζούμε στην ουσία
μια διεφθαρμένη συνουσία.
Όλα μες στο ήθος τους ανήθικα
όσα μου χαρίσανε τ’ αρνήθηκα,
ψίχουλα αλήθειας μου πετάξανε
να `ξερα σε ποιον Θεό με τάξανε.
Πόρνη το κορίτσι που αγάπησα
τ’ όνειρο της μάνας μου δεν κράτησα,
άνανδρους και ψεύτες μου πλασάρουνε
όμως τα ... θα πάρουνε
Τώρα οι πιο μεγάλοι υποκριτές,
γίνανε προφήτες και κριτές.
Πήραν οι ασήμαντοι αξία
τίποτα δεν έχει σημασία,
τώρα πλέον ζούμε στην ουσία
μια διεφθαρμένη συνουσία.
Πήραν οι ασήμαντοι αξία
τίποτα δεν έχει σημασία,
τώρα πλέον ζούμε στην ουσία
μια διεφθαρμένη συνουσία.
|  |
Paroles: Vasilis Dimas
Musique: Vasilis Dimas
Première Performance: Notis Sfakianakis
Des gens et des êtres pleins d'arrière-pensées
Tous par leurs intérêts esclavisés
Tous accusent et élogient
Des médailles pour un rien ils distribuent.
Quel établi apporte des rêves
Dites-le moi vous, cerveaux sournois
Encore une fausse médaille
A rendu fameux l'inconnu.
Devant une boîte à conneries tant d'années
J'en ai marre de voir des fous
Les insignifiants ont gagné de la valeur
plus rien n'est important
Désormais nous vivons essentiellement
Une copulation perverse
Tout, dans leur morale, est immoral
Tout ce qu'ils m'ont offert j'ai refusé
Des miettes de vérité m'ont-ils jeté
Si je savais à quel Dieu n'ont-ils promis
Putain était la fille que j'ai aimée
Le rêve de ma mère j'ai pas tenu
Des froussards et des menteurs qu'ils me présentent
Mais mes [...] je leur donnerai.
Maintenant, les plus grands hypocrites
Deviennent des prophètes et des juges
Les insignifiants ont gagné de la valeur
plus rien n'est important
Désormais nous vivons essentiellement
Une copulation perverse
Les insignifiants ont gagné de la valeur
plus rien n'est important
Désormais nous vivons essentiellement
Une copulation perverse
| |
