 |
Στίχοι: Σωτήρης Βώπης
Μουσική: Τάκης Μπουρμάς
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Αχ τρελή μου φαντασία
βάζεις λόγια στο κορμί
κι όταν έχω την αιτία
βρίσκω και την αφορμή
Απ’ τα λόγια ως την πράξη
μια ανάσα μια ζωή
ξαναγίνομαι δεκάξι
κι ανεβαίνω το σκαλί
Τούτο το γράμμα της ζωής
ποτέ δεν το μαθαίνω
άλλο θα πει αισθάνομαι
κι άλλο καταλαβαίνω
Τις ωραιότερες στιγμές μου
τις έχω κλειδωμένες
σε μυστικά και σε κρυφά
λες κι ήτανε κλεμμένες
Κρυφή η χαρά μου και με λιώνει
όσο την κρατώ κρυφή
η καρδιά παλάτια χτίζει
και παλάτια κατοικεί
|  |
Lyrics: Sotiris Vopis
Music: Takis Bourmas
First version: Yioryos Dalaras
Ah, crazy imagination of mine,
dictating to the body,
and once I have the cause
I also find the pretext.
From the words to the deed
a breath, a lifetime.
I am sixteen years old again
and climbing the staircase.
This writing of life
never will I learn it.
"I am feeling" is one thing
"I understand" is another.
My most beautiful moments
I have them locked away
in mysterious and secret places,
as if they were stolen.
My joy is hidden and it dissolves me
as long as I keep it hidden.
The heart builds palaces
and in palaces it dwells.
| |
